Paweł Jaszczuk, "Akuszer śmierci"

Wszystko zaczyna się w pracowni krawieckiej Aarona Lillego, zwanego Szczęściarzem. To tutaj znany lwowski dziennikarz Jakub Stern przychodzi odebrać swój szyty na miarę, dwurzędowy garnitur. Zastaje makabryczny widok; krawiec powiesił się i wszystko wskazuje na to, że nie można go już uratować. Dziennikarz próbuje odciąć mężczyznę i w dość dwuznacznej sytuacji zostaje zastany przez przypadkowego świadka - żydowską dziewczynkę. Musi się z tego wytłumaczyć przed śledczymi, ale równocześnie sam rozpoczyna swoje dziennikarskie śledztwo.

I tak rozpoczynamy z Jakubem Sternem wędrówkę przez Lwów 1939 roku. To podróż niezwykła, zaskakująca, mroczna i piękna zarazem. Mroczne i zaskakujące są w niej wątki kryminalne; jest brudno, nieprzyjemnie, przerażająco, bo rzecz dotyczy dzieci. Piękne i niezwykłe są zakątki Lwowa odwzorowane z topograficzną i historyczną starannością. Miasto tętni polsko-żydowskim klimatem, fascynuje różnorodnością kulturową i społeczną. Mnóstwo w nim sprzeczności i przepaści. Ale to wszystko ze sobą współgra, współistnieje, tworzy atmosferę tego miasta - swoistego tygla kulturowego.

Bardzo dobry jest również portret bohatera kryminalnego cyklu, Jakuba Sterna. To młody, zdolny i bardzo ambitny redaktor, który nigdy nie odpuszcza. Jego dociekliwość, determinacja niezmiennie prowadza go do sukcesu, choć... redakcyjna, młodsza koleżanka Wilda de Brie dość skutecznie depcze mu po piętach.

Niech największą rekomendacją "Akuszera śmierci" będzie to, że już przymierzam się do poprzednich książek autora o kryminalnym Lwowie; "Sary" i "Marionetek".