Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W poniedziałek i wtorek (22-23.04) w Sali Widowiskowej przy ul. Popiełuszki 5 spektakl ""Kukła. Księga blasku" w reż. Pawła Passiniego.
Kiedy: 22.04.2013 godz.19.00 / 23.04.2013 godz.19.00
Gdzie: Sala Widowiskowa, ul. Popiełuszki 5
Bilety: 20/30 zł, Bilet grupowy: 15 zł. Bilety do nabycia w kasie Centrum Kultury w Lublinie oraz w miejscu spektaklu na godzinę przed rozpoczęciem.
Rezerwacja biletów: tel.: 081 53 603 21
Spektakl jest intelektualnym rebusem - inspirowany pracami Tadeusza Kantora, tekstami kabalistycznymi, Księgą Hioba, "Dziadami” Adama Mickiewicza, z wyraźnymi odwołaniami do twórczości Jerzego Grotowskiego stanowi układankę znaków i symboli.
Z kosmosu sztuki Kantora wyłania się zjawisko śmierci, a właściwie sfera śmierci – jak to nazywa sam artysta – i jej nieoczekiwane sąsiedztwo, jakim jest dzieciństwo. To ostatnie rozumiane nie tylko jako czas historyczny, element przeszłości, ale przede wszystkim jako kondycja ludzką – afirmatywny i naiwny stosunek do świata, obcowanie z wyobrażonym na równi z rzeczywistym, swobodną i nieograniczoną kreację, a także incydenty wymykania się jej tworów spod kontroli; radość i strach, euforię i rozpacz – wszystkie przelotne i niepohamowane. Wibrujący świat kukieł, golemów i manekinów skonfrontowany będzie ze światem widzianym oczyma kabalistów.
Przywoływana w tytule i obecna w scenariuszu Księga Blasku (Sefer ha-Zohar) to jeden z najważniejszych tekstów żydowskiego mistycyzmu, który w europejskiej recepcji postrzegany jest głównie przez pryzmat kabały. Ten niezwykle piękny tekst to ujęta w przypowieści lekcja czytania świata. Z perspektywy mistyka, świat to przestrzeń, w której Bóg komunikuje się z człowiekiem. Otaczający nas ludzie i przedmioty, spotykające nas zdarzenia, zarówno te globalne, jak i najbardziej prywatne i intymne - wszystkie one są przestrzenią bosko-ludzkiej rozmowy.
Oczywiście najtrudniejszym wyzwaniem dla człowieka religijnego jest pogodzenie przekonania o celowości dziejów świata i spotykających nas zdarzeń wobec dotykających nas tragedii. Dostrzeżenie w cierpieniu boskiego przekazu jest często ponad ludzkie siły; w takich momentach człowiek wymawia posłuszeństwo, próbuje podważyć absolut. To także najistotniejszy moment dla teatru, w którym chcemy oglądać człowieka właśnie w chwili próby, stąd obecność w scenariuszu najważniejszego tekstu w tradycji judeo-chrześcijańskiej, który dotyka tego tematu, czyli Księgi Hioba. Spośród tekstów określanych przez wyznawców jako "natchnione" jest to jeden z najbardziej teatralnych, zrozumiały w pełni dopiero przez pryzmat sceny, na której postaci oprócz prezentowanych racji muszą ukazać twarz, przyoblec się w ludzką skórę.
Oczywiście - jak zawsze na wschodzie - obok patosu pojawić się musi śmiech, a natchnieniu towarzyszyć musi pieśń. Dlatego do udziału w spektaklu zaproszeni zostali aktorzy, reprezentujący najróżniejsze teatralne kompetencje, których łączy i wyróżnia doświadczenie udziału w teatralnych przedsięwzięciach, próbujących mierzyć się z tematem transcendencji i podróży ku granicom ludzkiej kondycji min. Marek Oleksy - wieloletni solista Wrocławskiego Teatru Pantomimy, legendarnego zespołu Henryka Tomaszewskiego, jednego z najważniejszych zjawisk teatru fizycznego na świecie oraz Elżbieta Rojek – wieloletnia aktorka Teatru Gardzienice. Całości dopełni wykonywana na żywo muzyka i obecne stale w pracy neTTheatre projekcje wideo.
Gdzie: Sala Widowiskowa, ul. Popiełuszki 5
Bilety: 20/30 zł, Bilet grupowy: 15 zł. Bilety do nabycia w kasie Centrum Kultury w Lublinie oraz w miejscu spektaklu na godzinę przed rozpoczęciem.
Rezerwacja biletów: tel.: 081 53 603 21
Spektakl jest intelektualnym rebusem - inspirowany pracami Tadeusza Kantora, tekstami kabalistycznymi, Księgą Hioba, "Dziadami” Adama Mickiewicza, z wyraźnymi odwołaniami do twórczości Jerzego Grotowskiego stanowi układankę znaków i symboli.
Z kosmosu sztuki Kantora wyłania się zjawisko śmierci, a właściwie sfera śmierci – jak to nazywa sam artysta – i jej nieoczekiwane sąsiedztwo, jakim jest dzieciństwo. To ostatnie rozumiane nie tylko jako czas historyczny, element przeszłości, ale przede wszystkim jako kondycja ludzką – afirmatywny i naiwny stosunek do świata, obcowanie z wyobrażonym na równi z rzeczywistym, swobodną i nieograniczoną kreację, a także incydenty wymykania się jej tworów spod kontroli; radość i strach, euforię i rozpacz – wszystkie przelotne i niepohamowane. Wibrujący świat kukieł, golemów i manekinów skonfrontowany będzie ze światem widzianym oczyma kabalistów.
Przywoływana w tytule i obecna w scenariuszu Księga Blasku (Sefer ha-Zohar) to jeden z najważniejszych tekstów żydowskiego mistycyzmu, który w europejskiej recepcji postrzegany jest głównie przez pryzmat kabały. Ten niezwykle piękny tekst to ujęta w przypowieści lekcja czytania świata. Z perspektywy mistyka, świat to przestrzeń, w której Bóg komunikuje się z człowiekiem. Otaczający nas ludzie i przedmioty, spotykające nas zdarzenia, zarówno te globalne, jak i najbardziej prywatne i intymne - wszystkie one są przestrzenią bosko-ludzkiej rozmowy.
Oczywiście najtrudniejszym wyzwaniem dla człowieka religijnego jest pogodzenie przekonania o celowości dziejów świata i spotykających nas zdarzeń wobec dotykających nas tragedii. Dostrzeżenie w cierpieniu boskiego przekazu jest często ponad ludzkie siły; w takich momentach człowiek wymawia posłuszeństwo, próbuje podważyć absolut. To także najistotniejszy moment dla teatru, w którym chcemy oglądać człowieka właśnie w chwili próby, stąd obecność w scenariuszu najważniejszego tekstu w tradycji judeo-chrześcijańskiej, który dotyka tego tematu, czyli Księgi Hioba. Spośród tekstów określanych przez wyznawców jako "natchnione" jest to jeden z najbardziej teatralnych, zrozumiały w pełni dopiero przez pryzmat sceny, na której postaci oprócz prezentowanych racji muszą ukazać twarz, przyoblec się w ludzką skórę.
Oczywiście - jak zawsze na wschodzie - obok patosu pojawić się musi śmiech, a natchnieniu towarzyszyć musi pieśń. Dlatego do udziału w spektaklu zaproszeni zostali aktorzy, reprezentujący najróżniejsze teatralne kompetencje, których łączy i wyróżnia doświadczenie udziału w teatralnych przedsięwzięciach, próbujących mierzyć się z tematem transcendencji i podróży ku granicom ludzkiej kondycji min. Marek Oleksy - wieloletni solista Wrocławskiego Teatru Pantomimy, legendarnego zespołu Henryka Tomaszewskiego, jednego z najważniejszych zjawisk teatru fizycznego na świecie oraz Elżbieta Rojek – wieloletnia aktorka Teatru Gardzienice. Całości dopełni wykonywana na żywo muzyka i obecne stale w pracy neTTheatre projekcje wideo.
