Kapelusz kardynalski dla arcybiskupa Nowego Jorku

Po krótkim epizodzie duszpasterskim w parafii Richmod Heights na przedmieściu St.Louis, został skierowany na studia doktoranckie w Catholic University of America w Waszyngtonie i tam obronił w 1979 roku doktorat z historii Kościoła. Dalsza jego kariera związana była uczelniami katolickimi, do rektorstwa Północnoamerykańskiego Instytutu Papieskiego włącznie.

W 2001 roku został biskupem. Niespełna dwa lata później - arcybiskupem i ordynariuszem diecezji Milwaukee. Zajął miejsce biskupa Remberta Weaklanda, który zrezygnował po tym, jak okazało się, iż pozostawał w związku z innym mężczyzną. Zastąpienie go przez Timothy Dolana miało znaczenie symboliczne, gdyż należał do grona najbardziej konsekwentnych krytyków pedofilii wśród duchowieństwa amerykańskiego i faktów jej ukrywania.

Równocześnie jest zagorzałym przeciwnikiem związków pozamałżeńskich, aborcji i badań nad komórkami macierzystymi. Z tych pozycji krytykował podczas kampanii wyborczej Bracka Obamę i czyni to nadal.

Jest zapewne największym wśród hierarchów amerykańskich zwolennikiem dialogu ze światem żydowskim i posiada wielu przyjaciół wśród amerykańskich rabinów. Najbliższa łączy go z rabinem Ronem Shapiro przywodzącym kongregacji Shalom w Milwaukee.

Obejmując w przededniu chrześcijańskiej Wielkanocy i żydowskiej Paschy swe pasterzowanie, Timothy Dolan wykonał bezprecedensowy gest ekumeniczny. Wziął udział w tradycyjnej wieczerzy sederowej w siedzibie Ligi Przeciw Zniesławianiu.

Otrzymał wtedy w podarunku na swą misję duszpasterską od dyrektora ADL Abrahama Foxmana... mezuzę i publicznie zapowiedział umieszczenie jej na drzwiach swej rezydencji. Stał się tym samym pierwszym urzędującym biskupem Kościoła rzymskokatolickiego, a wielu twierdzi, iż nawet pierwszym w historii, który ten ważny żydowski obiekt kultowy zaadoptował.

Jest oczywiste, że kardynał Timothy Dolan znakomicie wykorzystał szansę, jaką otrzymał wraz z nominacją do Nowego Jorku, który jest "Stolicą Świata”, siedzibą wielu znanych organizacji i instytucji oraz mediów.

Jako dobry komunikator, ekumenista i człowiek otwarty na otoczenie szybko zbudował wizerunek lidera, o jakiego może dziś chodzić przeżywającemu trudny czas Kościołowi amerykańskiemu. Dzięki temu stanął na jego czele. Zaś wiek kardynała pozwala na prognozę, że jeszcze długo może przewodzić społeczności katolików nowojorskich i amerykańskich.

Jest konserwatywny w kwestiach małżeństwa i aborcji, ale zdecydowanie opowiada się za ściganiem pedofilii wśród księży oraz zdecydowanym zbliżeniem chrześcijaństwa i judaizmu. Jest to kompozycja programowa przemawiająca do znacznej części Amerykanów i przytłaczającej większości amerykańskich katolików.

Bardzo pozytywnie o arcybiskupie wypowiada się Polonia i polscy księża w USA. Ma też wielu przyjaciół w polskim Episkopacie, do których zalicza się m.in. kardynał Stanisław Dziwisz. Obaj napisali zresztą przedmowę i słowo wstępne do unikalnej publikacji, zbioru wszystkich dokumentów, wystąpień i tekstów Jana Pawła II związanych z Żydami, judaizmem i Izraelem. Książka "The Saint of Shalom” jesienią ub.r. ukazała się w Nowym Jorku i stała bestsellerem.