Trzy nowe rezerwaty przyrody na Lubelszczyźnie

Ustanowienie nowych rezerwatów przyrody w województwie lubelskim to efekt kontynuacji zapoczątkowanej w grudniu 2024 roku inicjatywy „100 rezerwatów przyrody na 100-lecie Lasów Państwowych”. Po uprawomocnieniu się Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Lublinie do listy rezerwatów dołączyły trzy nowe rezerwaty.

– Wszystkie nowo powołane rezerwaty zyskały pozytywną opinię Regionalnej Rady Ochrony Przyrody. Każdy z nich odzwierciedla dużą różnorodność i bogactwo przyrodnicze, jakim charakteryzują się lubelskie lasy – mówi dyrektor RDLP w Lublinie Jan Kowal. –Możemy je dziś chronić w formie rezerwatów właśnie dlatego, że przez dziesięciolecia leśnicy prowadzili gospodarkę leśną z poszanowaniem naturalnych procesów i bioróżnorodności. To dzięki ich pracy wiele cennych fragmentów przyrody zachowało się w niemal nienaruszonym stanie, stanowiąc świadectwo mądrej i odpowiedzialnej troski o dziedzictwo przyrodnicze.

• Rezerwat przyrody Kahiża (Nadleśnictwo Parczew)

Rezerwat o powierzchni 104,79 ha z otuliną 106,63 ha, położony w gminie Sosnowica (pow. parczewski). Obejmuje dawną misę jeziora, wypełnioną torfami i gytią, z cennymi torfowiskami niskimi i przejściowymi. Chroni naturalne procesy torfotwórcze oraz potencjał retencyjny, istotny dla zasilania cieku Bobryk nawet w okresach suszy. Jest siedliskiem wielu gatunków roślin i zwierząt, objęty ochroną w ramach sieci Natura 2000.

• Rezerwat przyrody Starodrzew Sosnowy (Nadleśnictwo Chełm)

O powierzchni 21,65 ha z otuliną 10,07 ha, zlokalizowany w gminie Chełm. Jego celem jest ochrona starodrzewu sosnowego rosnącego na siedlisku boru bagiennego. Drzewostan tworzą sosny w wieku około 180 lat.

• Rezerwat przyrody Zakrzów (Nadleśnictwo Świdnik)

Powierzchnia 51,92 ha. Rezerwat położony jest na terasie zalewowej rzeki Wieprz w gminie Łęczna. Chroni zbiorowiska łęgowe i olsowe (łęgi wierzbowe, olszowe i jesionowe, olsy źródliskowe), a także liczne starorzecza i zbiorniki wodne. Obecność dużych zasobów martwego drewna sprzyja rzadkim i reliktowym chrząszczom saproksylicznym – w trakcie badań stwierdzono tu aż 178 gatunków chrząszczy, w tym gatunki ginące i zagrożone. Rezerwat leży w granicach obszaru Natura 2000 „Dolina Środkowego Wieprza” i Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego.