Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa z Beatą Siwek-Ciupak, autorką scenariusza filmu dokumentalnego "Majdanek - obóz koncentracyjny w Lublinie”
• Skąd pomysł zrobienia filmu o Majdanku?
- Do lat 90. w muzeum prezentowany był film Aleksandra Forda z 1944 roku "Majdanek - cmentarzysko Europy”. Prezentował to, co zobaczyli żołnierze, którzy weszli na teren obozu. Nie zawierał jednak wiedzy historycznej na temat tego miejsca.
• Pani film przedstawia dzieje obozu z punktu widzenia historyka?
- Tak, stanowi ogólną próbę podsumowania historii tego miejsca.
• Kim są jego bohaterowie?
- Głównie więźniowie, choć nie zabrakło też sylwetek ich oprawców. Na pierwszy plan wysuwają się komendanci obozu: Karl Otto Koch, Max Koegel, Hermann Florstedt, Martin Wiess i Arthur Liebehenschel.
• To forma piętnowania zbrodniarzy hitlerowskich?
- Film stara się przedstawiać wszystkich uczestników wydarzeń. Obie grupy tworzą całość historii.
• Do kogo jest adresowany ten obraz?
- Film wprowadza w tematykę obozu. Pokazuje miejsce, w którym działy się indywidualne tragedie setek tysięcy ludzi. To pozwala lepiej zrozumieć historie konkretnych ludzi i inne elementy tamtej rzeczywistości.
• Jaką rolę pełni w dokumencie nasze miasto?
- Utworzenie obozu właśnie tutaj nie było przypadkową decyzją. W Lublinie mieszkała wówczas duża grupa mniejszości żydowskiej. W naszym regionie powstały dwa obozy zagłady i wiele gett.
• Jak na to zareagowali mieszkańcy Lublina?
- Pomoc udzielana poprzez Polski Komitet Opiekuńczy w Lublinie należy do pięknych kart w historii naszego miasta. Dostarczano więźniom żywność i udzielano pomocy podczas ucieczek. Lublinianie wykazali się wówczas wielką zaradnością, sprytem i przede wszystkim dobrym sercem.
