Kościół św. Wita w Mełgwi

Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1325 r. Była bardzo rozległa, m. in. obszar parafii Kawęczyn, część Świdnika. Z w/w względów już w XV w. był tu wikariusz. Od lat 60-tych XVI w. do końca tego wieku działała w parafii grupa protestantów. Od pocz. XVII w. jest szkoła parafialna i szpital dla biednych. W XVIII w. powstała biblioteka. Od 1837 r. działało bractwo św. Jana Nepomucena. W 1937 r. ks. Józef Żyszkiewicz sprowadził do Mełgwi Siostry Betanki, które zamieszkały w domu ofiarowanym przez właściciela majątku Podzamcze, Antoniego Szlubowskiego. Podczas II wojny światowej, na skutek akcji eksterminacyjnej ucierpiała ludność miejscowa i duszpasterze: w 1941 r. aresztowano 2 wikariuszy, ks. Wacława Zalewskiego i ks. Edwarda Cąkałę, wywieziono na Zamek Lubelski i rozstrzelano za pomoc materialną i moralną okazywaną partyzantom. Archiwum parafialne zawiera m. in. akta metrykalne od 1800 r., księgę bractwa św. Jana Nepomucena, kronikę parafialną od 1902 r.

Pierwszy kościół z pocz. XIV w. był drewniany. Od. 1556 r. do ok. 1593 posiadali go protestanci, natomiast w 1726 r. uległ spaleniu. W tym samym roku wybud. murowany z kamienia dzięki fundacji Jacka Stoińskiego. W 1739 r. konsekrował go bp M. Kunicki. W 1910 r., po wybud. nowego k-ła, stary zamieniono na wikariat. Obecny murowany, wybud. w latach 1906-1910, pw. św. Wita wg projektu Stefana Szyllera. Inicjatorami budowy byli miejscowi właściciele ziemscy z Wierzchowisk, Podzamcza, Krzesimowa, Krępca oraz kolejni proboszczowie: ks. Seweryn Gronkowski i ks. Józef Żyszkiewicz. Kościół konsekrował w 1910 r. bp Franciszek Jaczewski. Budynek jest murowany z cegły, 3-nawowy, neogotycki, przy prezbiterium zakrystia i - z przeciwnej strony - kaplica. Na frontonie wieża z kruchtą w przyziemiu. Ołtarze boczne z końca XVIII w., rokokowe: w jednym obraz św. Tekli z XVII w. w drugim - św. Jan Nepomucen z XVIII w., na zasuwie św. Mikołaj ( XIX w.) 2 pozostałe, neogotyckie: jeden z figurą Najświętszego Serca P. Jezusa - na zasuwie obraz św. Józefa, drugi z figurą św. Antoniego - na zasuwie św. Franciszka z Asyżu. Ołtarze odrestaurowano i poddano złoceniu w latach 1996-98. Dzwonnica zabytkowa, murowana z końca XVIII w. (w rogu cmentarza przykościelnego) .Przy wikariacie kapliczka murowana z XVIII w. z rzeźbą św. Jana Nepomucena. Obok bramy wjazdowej do pałacu na Podzamczu, kapliczka barokowa z XVIII w. z rzeźbą św. Jana Nepomucena.