Poeta i prozaik, regionalista i piewca Chełmszczyzny. Rocznik 1927. Jego pisarskie początki, to debiut wierszem w 1948 roku na łamach „Wici” pisma Związku Młodzieży Wiejskiej. W sumie wydał 16 tomów poezji, ale sławę przyniosły mu powieści dla młodzieży.
Był twórcą postaci dzielnego wodza Szawanezów, który wraz z Polakiem Ryszardem Kosem zwanym Czerwone Serce walczył o wolność Indian. Ich przygody, spisane w trylogii Tecumseh (1976), Czerwonoskóry generał (1979), Śladami Tecumseha (1981), przyniosły Longinowi Okoniowi sławę i nieformalny tytuł ojca polskiej powieści indiańskiej. Trylogia była przetłumaczona na kika języków i czytana na wszystkich kontynentach.
Kontynuacją nurtu były powieści Płonąca preria (1986), Przełęcz Grozy (1990, 2006) czy Przekleństwo Inków (1998) na których wychowały się pokolenia młodzieży.
Ale Longin Jan Okoń to przede wszystkim regionalista. Dzięki książkom Okonia „Legendy chełmskie (1969) czy Opowieści niedźwiedziego grodu (1973) ocalono od zapomnienia wiele chełmskich historii. Jego działalność doceniano - w 1977 roku został Kawalerem Orderu Uśmiechu, w 2007 roku został „Chełmianinem Roku”, a w 2012 roku Honorowym Obywatelem Chełma.
Longin Jan Okoń zmarł w swym ukochanym Chełmie 3 kwietnia 2020 roku.