Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
"Andriej Tarkowski – Geniusz kina” to tytuł 6-dniowego przeglądu filmów w Chatce Żaka, który rozpocznie się w niedzielę (14.02).
Dorobek filmowy Andrieja Tarkowskiego (1932–1986) nie jest imponujący ilościowo, ale doniosły artystycznie. W ciągu swej 26-letniej profesjonalnej działalności Rosjanin wyreżyserował dziewięć obrazów (w tym jeden dokument). Kilka z nich to nowatorskie dzieła, które są kamieniami milowymi światowej kinematografii.
Jednym z pierwszych filmów Tarkowskiego i pierwszym głośnym był "Andriej Rublow”, nakręcony w 1965 roku. Reżyser przedstawił niezwykłego średniowiecznego artystę i jego epokę w ujęciu, które można określić mianem filozoficznego fresku.
Wydaje się, że Tarkowski szukał analogicznych dla swojego życia i działalności w ZSRR dychotomii dobra i zła oraz kultury i barbarzyństwa i znalazł je w losach i twórczości Rublowa, którego postawa życiowa i sztuka były antytezą mrocznych i bezdusznych stosunków społeczno-politycznych XV-wiecznej Rusi.
Autor "Andrieja Rublowa” pyta poprzez swojego bohatera o sens istnienia artysty, o jego rolę w trudnych czasach, o to, jaką ma do spełnienia misję, i jak ma się odnosić do otaczającej rzeczywistości. Te pytania, choć przecież nie zadawane dosłownie, biją z ekranu tak mocno, że trudno nie wejść w mentalny dialog z reżyserem.
W równie znakomitym filmie "Solaris” z 1972 roku, będącym ekranizacją powieści Stanisława Lema, Tarkowski zabiera widzów w podróż w kosmos. Ale znowu kładzie nacisk na wymiar duchowy opowieści, tworząc filmowy moralitet.
Reżyser pyta, czy człowiek w epoce szalonego postępu technicznego umożliwiającego loty na Księżyc powinien zaprzątać sobie głowę problemami moralnymi. I odpowiada, że tak.
Wątki autobiograficzne Tarkowski zawarł w dziele "Zwierciadło” z 1975 roku. Podobnie jak wcześniejsze obrazy, film ma bardzo wyrazistą, charakterystyczną warstwę plastyczną. Ale znowu istotą są sprawy mentalne i moralne.
Ta oniryczna fabuła jest zbudowana z ciągu poetyckich scen, obrazujących pojawiające się niechronologicznie wątki z trzech okresów życia Tarkowskiego – przed II wojną światową, w jej trakcie i po jej zakończeniu. Autor w tym filmowym strumieniu świadomości podsumowuje własne życie ze szczególnym uwzględnieniem relacji z matką i żoną, zahaczając przy okazji o temat transformacji rzeczywistości w Związku Radzieckim.
Omówionych filmów nie mogło zabraknąć w przeglądzie "Andriej Tarkowski – Geniusz kina”. Ponadto pokazane zostaną trzy inne, także znakomite obrazy Rosjanina – "Dziecko wojny”, "Stalker” i "Nostalgia”.
Karnety – po 30 zł – oraz bilety na pojedyncze seanse – normalne po 12 zł i ulgowe po 10 zł – do nabycia w kasie kina, ul. Radziszewskiego 16.
Program
14.02 (niedziela), 18.30
Andriej Rublow
ZSRR 1966/69 (183 min)
15.02, poniedziałek, 18.00
Dziecko wojny
ZSRR 1962 (96 min)
17.02 (środa), 18.00
Zwierciadło
ZSRR 1975 (106 min)
18.02 (czwartek), 19.00
Solaris
ZSRR 1972 (156 min)
20.02 (sobota), 19.00
Stalker
ZSRR 1979 (161 min)
21.02 (niedziela), 19.00
Nostalgia
Włochy 1983 (122 min)
Jednym z pierwszych filmów Tarkowskiego i pierwszym głośnym był "Andriej Rublow”, nakręcony w 1965 roku. Reżyser przedstawił niezwykłego średniowiecznego artystę i jego epokę w ujęciu, które można określić mianem filozoficznego fresku.
Wydaje się, że Tarkowski szukał analogicznych dla swojego życia i działalności w ZSRR dychotomii dobra i zła oraz kultury i barbarzyństwa i znalazł je w losach i twórczości Rublowa, którego postawa życiowa i sztuka były antytezą mrocznych i bezdusznych stosunków społeczno-politycznych XV-wiecznej Rusi.
Autor "Andrieja Rublowa” pyta poprzez swojego bohatera o sens istnienia artysty, o jego rolę w trudnych czasach, o to, jaką ma do spełnienia misję, i jak ma się odnosić do otaczającej rzeczywistości. Te pytania, choć przecież nie zadawane dosłownie, biją z ekranu tak mocno, że trudno nie wejść w mentalny dialog z reżyserem.
W równie znakomitym filmie "Solaris” z 1972 roku, będącym ekranizacją powieści Stanisława Lema, Tarkowski zabiera widzów w podróż w kosmos. Ale znowu kładzie nacisk na wymiar duchowy opowieści, tworząc filmowy moralitet.
Reżyser pyta, czy człowiek w epoce szalonego postępu technicznego umożliwiającego loty na Księżyc powinien zaprzątać sobie głowę problemami moralnymi. I odpowiada, że tak.
Wątki autobiograficzne Tarkowski zawarł w dziele "Zwierciadło” z 1975 roku. Podobnie jak wcześniejsze obrazy, film ma bardzo wyrazistą, charakterystyczną warstwę plastyczną. Ale znowu istotą są sprawy mentalne i moralne.
Ta oniryczna fabuła jest zbudowana z ciągu poetyckich scen, obrazujących pojawiające się niechronologicznie wątki z trzech okresów życia Tarkowskiego – przed II wojną światową, w jej trakcie i po jej zakończeniu. Autor w tym filmowym strumieniu świadomości podsumowuje własne życie ze szczególnym uwzględnieniem relacji z matką i żoną, zahaczając przy okazji o temat transformacji rzeczywistości w Związku Radzieckim.
Omówionych filmów nie mogło zabraknąć w przeglądzie "Andriej Tarkowski – Geniusz kina”. Ponadto pokazane zostaną trzy inne, także znakomite obrazy Rosjanina – "Dziecko wojny”, "Stalker” i "Nostalgia”.
Karnety – po 30 zł – oraz bilety na pojedyncze seanse – normalne po 12 zł i ulgowe po 10 zł – do nabycia w kasie kina, ul. Radziszewskiego 16.
Program
14.02 (niedziela), 18.30
Andriej Rublow
ZSRR 1966/69 (183 min)
15.02, poniedziałek, 18.00
Dziecko wojny
ZSRR 1962 (96 min)
17.02 (środa), 18.00
Zwierciadło
ZSRR 1975 (106 min)
18.02 (czwartek), 19.00
Solaris
ZSRR 1972 (156 min)
20.02 (sobota), 19.00
Stalker
ZSRR 1979 (161 min)
21.02 (niedziela), 19.00
Nostalgia
Włochy 1983 (122 min)
