Christian Moerk, "Kochany Jim”

Początek jest mocny: morderstwo. W domu na przedmieściach Dublina listonosz znajduje ciała dwóch młodych dziewczyn: sióstr Fiony i Rosin Walsh (to okaże się później) oraz ich ciotki Moira Hegarty (to wiadomo od razu). Morderstwo było brutalne: na ciałach wszystkich ofiar widać ślady zawziętej walki. Dwie młode kobiety wyglądają na zagłodzone, wręcz maltretowane, na rękach mają rany po kajdankach. Wszystko wskazuje na to, że długo przed śmiercią były więzione w domowej twierdzy. Ale sąsiedzi nabierają wody w usta: nikt nic nie wie, nikt nic nie słyszał. " - Nie mieliśmy pojęcia - mówi dżentelmen z opieki społecznej”.

Rozwiązanie tej tragicznej zagadki jest w dzienniku, który pomocnik listonosza odnajduje w śmieciach. To dziennik jednaj z sióstr, Fiony Walsh. "Tajemnica sióstr Walsh dopiero zaczynała się odsłaniać. ”

Dziennik Fiony to druga płaszczyzna tej powieści, w której poznajemy niezwykłe siostry i ciotkę Moirę. Oraz Jima: "pięknego, mądrego, niepokojącego, tajemniczego”. Kochanego Jima, który jeździ od miasta do miasta i żyje z opowiadania bajek dla dorosłych przy kuflu dobrego piwa – i te opowieści to tak naprawdę trzecia płaszczyzna tej książki.

Jim opowiada i uwodzi, opowiada i zniewala. Jego historie – i piękne i straszne – zdają się być jak samospełniająca się przepowiednia. Czuć grozę nieuchronnej tragedii. Strach, namiętność, zazdrość... Z tego nie może wyjść nic dobrego.

Choć to książka spełniająca wszelkie wymogi tzw. literatury popularnej, to jednak w jakiś sposób niezwykła. Mimo, że dość realistyczna w tzw. motywacjach bohaterów, to jednak metafizyczna w płaszczyźnie uczuć, odczuć, intuicji.

I chyba to jest w niej tak naprawdę fajne; nieprzewidywalność.