Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Indygo, Lublin, Quality Music, 29.05.09
Wbrew deklaracji zespołu jego muzyka okazała się mało eteryczna. Za to zapowiadana progresywność się potwierdziła.
"Muzyka Indygo to eteryczno-progresywny rock, zawierający w sobie elementy metafizycznych przeżyć. Niekonwencjonalne brzmienia, harmonia i rytmy zabiorą was w podróż przez ukryte zakamarki ludzkiej duszy. To muzyka przechodząca przez każdą cząstkę ciała” - taką promocyjną prezentację rozesłała do mediów grupa Indygo przed piątkowym koncertem.
Brzmi to strasznie pretensjonalnie i na dodatek nie bardzo się potwierdza w koncertowej akcji. Na szczęście!
Jak się okazało w Quality Music, w muzyce zespołu nie ma tak wydumanych pomysłów, co w tekście ją opisującym. Owszem, kapela wykonuje rocka progresywnego. Ale w wersji całkiem strawnej dla przeciętnego słuchacza.
Klimat utworów nie jest też mocno gotycki, czego można by oczekiwać patrząc na część publiczności, która przyszła do lokalu.
Jest w tym, co robi Indygo sporo wymyślnych zagrywek w duchu progresywu i trochę motywów gotyckich, ale pierwsze nie zabijają piosenek zbytnią pokrętnością, a drugie nie dołują.
Wszystko jest bardziej do zabawy niż do umartwiania, co zresztą było widać po twarzach muzyków. Instrumentaliści grali mocno i dynamiczne, z polotem i jakby z przymrużeniem oka wypuszczając się na chwilowe muzyczne zawijasy.
Wokalistka czarowała melodyjnymi frazami, wykonywanymi przyjemnym dla ucha głosem.
Grupa jest dopiero na początku swej drogi artystycznej (powstała pod koniec ubiegłego roku), a już robi bardzo dobre wrażenie. Aż miło pomyśleć, co będzie dalej!
"Muzyka Indygo to eteryczno-progresywny rock, zawierający w sobie elementy metafizycznych przeżyć. Niekonwencjonalne brzmienia, harmonia i rytmy zabiorą was w podróż przez ukryte zakamarki ludzkiej duszy. To muzyka przechodząca przez każdą cząstkę ciała” - taką promocyjną prezentację rozesłała do mediów grupa Indygo przed piątkowym koncertem.
Brzmi to strasznie pretensjonalnie i na dodatek nie bardzo się potwierdza w koncertowej akcji. Na szczęście!
Jak się okazało w Quality Music, w muzyce zespołu nie ma tak wydumanych pomysłów, co w tekście ją opisującym. Owszem, kapela wykonuje rocka progresywnego. Ale w wersji całkiem strawnej dla przeciętnego słuchacza.
Klimat utworów nie jest też mocno gotycki, czego można by oczekiwać patrząc na część publiczności, która przyszła do lokalu.
Jest w tym, co robi Indygo sporo wymyślnych zagrywek w duchu progresywu i trochę motywów gotyckich, ale pierwsze nie zabijają piosenek zbytnią pokrętnością, a drugie nie dołują.
Wszystko jest bardziej do zabawy niż do umartwiania, co zresztą było widać po twarzach muzyków. Instrumentaliści grali mocno i dynamiczne, z polotem i jakby z przymrużeniem oka wypuszczając się na chwilowe muzyczne zawijasy.
Wokalistka czarowała melodyjnymi frazami, wykonywanymi przyjemnym dla ucha głosem.
Grupa jest dopiero na początku swej drogi artystycznej (powstała pod koniec ubiegłego roku), a już robi bardzo dobre wrażenie. Aż miło pomyśleć, co będzie dalej!
