Dzień Wszystkich Świętych to dobra okazja, by wspomnieć bliskich, którzy odeszli. W trakcie 2010 roku zmarło wiele osób związanych z Lubelszczyzną. Jacy byli, co ich śmieszyło, za co ich kochaliśmy?
Tadeusz Michalski, dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie.
Urodzony 14 kwietnia 1924 w Stanisławówce, zmarł 13 listopada 2009. Oddany, serdeczny, otwarty i wyjątkowy. W czasie wojny był oficerem krajowym Armii Krajowej o pseudonimie "Pionek”. W 1952 roku skończył studia na Wydziale Chemii UMCS, został nauczycielem chemii i kierownikiem internatu w szkole im. J. Zamoyskiego w Lublinie, a następnie w 1968 roku jej dyrektorem.
W 1982 roku Tadeusz Michalski został bezprawnie odwołany z funkcji dyrektora szkoły. Stało się to na kilka dni przed osiągnięciem przez niego wieku emerytalnego. To był odwet za postawę nauczycieli i uczniów szkoły po wprowadzeniu stanu wojennego.
Styczeń 2010
Tadeusz Góra, generał brygady Wojska Polskiego, światowej sławy pilot.
Urodzony 19 stycznia 1918 w Krakowie, zmarł 4 stycznia 2010 w Świdniku. Jako pierwszy pilot na świecie został nagrodzony przez Międzynarodową Federację Lotniczą medalem Lilienthala za rekord lotów szybowcowych ustanowiony 18 maja 1938 roku. Lot odbył się na szybowcu PWS-101, pilot przeleciał dystans 577,8 km z Bezmiechowej (Bieszczady) do Małych Solecznik pod Wilnem.
Był pilotem polskiego dywizjonu 316, 14 października 1941 r. wykonał pierwszy lot na samolocie Hurricane, latał w dywizjonach 306 i 315. Na koncie miał 883 loty bojowe, eskortował amerykańskie latające fortece B-17, zestrzelił 4 samoloty niemieckie, jedną latającą bombę V1. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Do Polski wrócił w 1948 roku, żeby szkolić polskich pilotów. W 1977 roku przyjechał do Świdnika, gdzie pracował jako instruktor i kierownik lotów. Tu mieszkał z żoną Laurą. Został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu komunalnym w Świdniku.
Luty 2010
Leszek Wdowiak, dyrektor Instytutu Medycyny Wsi
Urodzony 30 września 1948, zmarł 17 lutego 2010. Absolwent LO im. J. Zamoyskiego (1966) i Akademii Medycznej w Lublinie (1972). Był dyrektorem Wydziału Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego w Lublinie, przewodniczącym Rady Lubelskiej Regionalnej Kasy Chorych, od 2007 roku był dyrektorem Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie, uznawanego za jedną z najlepszych jednostek badawczych w zakresie ochrony zdrowia w Polsce. Był także krajowym konsultantem ds. zdrowia publicznego.
Miał dar współpracy z ludźmi, mógł jeszcze wiele zrobić.
Ks. Ryszard Tujak, duszpasterz osób niesłyszących.
Urodzony 22 stycznia 1939 r. w Tomaszowie Lubelskim, zmarł 7 marca 2010. Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1962 r. w Lublinie z rąk JE ks. bpa Piotra Kałwy. Msze w języku migowym odprawiał jeszcze w latach 60. XX wieku, jako pierwszy w Polsce organizował rekolekcje i pielgrzymki dla niesłyszących .
Był wikariuszem w Lublinie (św. Michała), Puławach (św. Józefa), Krzczonowie i Zamościu (św. Michała). W latach 1988–2004 był prefektem Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Głuchoniemych i Niedosłyszących. I pracownikiem naukowym KUL w latach 1996–2000. Od 2004 roku na emeryturze całkowicie poświecił się osobom niesłyszącym. W 2007 roku dostał nagrodę "Angelusa” w kategorii "wyobraźnia miłosierdzia”. Skromny, żył ubogo jak św. Franciszek. Do końca pomagał potrzebującym.
Kwiecień 2010
Marcin Pietraszuk, najstarszy podlaski ułan.
Urodzony w Samowiczach w 1902 roku, zmarł 6 kwietnia 2010. Był najstarszym żyjącym dotąd podlaskim ułanem, który walczył w kampanii wrześniowej w 1939 roku. Przeżył wiek, miał dwie żony, "dorobił się” 6 dzieci, 13 wnuków i 11 prawnuków. Do samego końca pogodny i uczynny, na stulecie urodzin zatańczył z młodzieńczą werwą. Ręczny zegarek ułana zatrzymał się w chwili śmierci jego właściciela, o godz. 1.20.
Edward Wojtas, polityk, były marszałek województwa lubelskiego, zginął w katastrofie w Smoleńsku.
Urodzony 1 marca 1955 w Wólce Modrzejowej, zmarł 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku. Z wykształcenia ekonomista (UMCS) był z-cą dyrektora Wydziału Zdrowia w Lubelskim Urzędzie Wojewódzkim, dyrektorem generalnym urzędu, radnym sejmiku i marszałkiem województwa. Od 2005 roku stał na czele zarządu wojewódzkiego PSL, był posłem z listy PSL.
Wojciech Siemion, jeden z najlepszych polskich aktorów teatralnych i filmowych.
Urodzony 30 lipca 1928 w Krzczonowie, zmarł 24 kwietnia 2010 w Warszawie na skutek ciężkiego wypadku samochodowego. Jego ojciec był kierownikiem szkoły w Krzczonowie. Wojciech Siemion skończył studia prawnicze na UMCS, następnie PWST. Wystąpił w tak znanych filmach jak: "Zezowate szczęście”, "Ziemia obiecana”, "Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” czy "Przedwiośnie”.
Pracował w wielu teatrach: Polskim w Szczecinie, Ateneum, Komedii, Narodowym, Powszechnym i Ludowym w Warszawie oraz Polskim we Wrocławiu. Był założycielem i dyrektorem teatru Stara Prochownia i aktorem Studenckiego Teatru Satyryków. Zawsze podkreślał, że pochodzi z Krzczonowa. Miał wielki sentyment do Lubelszczyzny.
Ks. arcybiskup senior Zygmunt Kamiński, metropolita szczecińsko-kamieński.
Urodzony 20 lutego 1933 r. we Wzgórzu-Bełżycach na Lubelszczyźnie, zmarł 1 maja 2010 w Szczecinie. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie w 1956 r. został wyświęcony na kapłana przez bp. Piotra Kałwę. Był wikariuszem: w Piaskach (1957–1959), w parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie (1961–1963) i parafii św. Teresy w Lublinie (1963–1966). W latach 1976–1984 był także proboszczem parafii katedralnej.
Pracował jako notariusz w kurii lubelskiej, 30 listopada 1975 roku otrzymał sakrę biskupią z rąk bp. Bolesława Pylaka. 1 maja 1999 r. został przez Jana Pawła II przeniesiony z diecezji płockiej na stolicę metropolitalną archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Skupiony i pogodny. Umiał słuchać ludzi.
Jadwiga Jarmuł
jedna z najlepszych aktorek teatru Osterwy w Lublinie.
Urodzona w 1940 roku, zmarła 5 maja 2010 r. Jeszcze miała jechać na terapię do Warszawy, jeszcze snuła plany... Przegrała długą walkę z chorobą. W czerwcu 2009 roku zmarł jej mąż Andrzej Mroczek, wieloletni dyrektor lubelskiego Biura Wystaw Artystycznych.
To była aktorka wielkiego formatu. Po skończeniu PWST w Warszawie związała się z lubelskim teatrem. W Osterwie występowała od 1972 roku. Jej role były prawdziwymi perłami scenicznego kunsztu. Będziemy pamiętać ją jako Nastkę w "Mandacie” Erdmana, Dulską w "Moralności pani Dulskiej” Zapolskiej, Babę w "Pieszo” Mrożka czy Matkę z "Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” Zelenki. W tej roli rozśmieszała widzów do łez.
Czerwiec 2010
Andrzej Bronisz, realizator dźwięku na koncertach Budki Suflera.
Zmarł 9 czerwca 2010 r. w Lublinie, Miał 57 lat. Przez 36 lat był związany zawodowo z Budką Suflera. "Andrzej był jednym z ostatnich kreatorów dźwięku na żywych koncertach i bez niego brzmienie naszej muzyki nigdy już nie będzie takie samo. Żegnamy Cię Andrzeju” – napisali w słowie pożegnalnym członkowie Budki Suflera.
2 maja poprowadził ostatni koncert Budki na placu Zamkowym w Lublinie.
Wrzesień 2010
Romuald Czystaw, wokalista Budki Suflera.
Urodzony 15 marca 1950 r, zmarł 30 września 2010 r. w Warszawie. Obdarzony charyzmatycznym głosem najpierw występował w warszawskich zespołach Kwiaty Warszawy i Dzikie Dziecko razem ze Zbigniewem Hołdysem.
Do Budki Suflera trafił w 1978 roku. Z lubelskim zespołem nagrał trzy płyty: "Na brzegu światła” (1978), "Ona przyszła prosto z chmur” (1980) oraz "Za ostatni grosz” (1982). W 1999 roku wziął udział w jubileuszowej trasie koncertowej Budki Suflera.
Razem z Budką Suflera wystąpił w nowojorskiej sali Carnegie Hall.
Ks. prof. Tadeusz Styczeń, etyk, prof. KUL, przyjaciel papieża Jana Pawła II.
Urodzony 21 grudnia 1931 w Wołowicach koło Krakowa, zmarł 14 października 2010 r. w Trzebnicy. W 1944 r. uczył się w tajnym gimnazjum zakonu salwatorianów w Krakowie, w 1947 r. wstąpił do tego zakonu. W 1955 otrzymał święcenia kapłańskie, studiował teologię na UJ i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Pod kierunkiem Karola Wojtyły obronił magisterium, doktorat i pracę habilitacyjną z etyki. Był asystentem i adiunktem w Katedrze Etyki KUL, ściśle współpracując z Karolem Wojtyłą. Po wyborze Wojtyły na papieża w 1978 roku objął katedrę. Był dyrektorem Instytutu Jana Pawła II.