Nasze dziecko umiera. Z winy lekarzy

O tym, że jest w ciąży Aneta Makaruk z Parczewa dowiedziała się w styczniu. Trzy miesiące później lekarz prowadzący wykrył u płodu poważną wadę – wytrzewienie (patrz ramka).

– Takie dzieci powinny rodzić się w klinice. Dlatego skierowałem pacjentkę do Lublina – mówi Zbigniew Skoczylas, lekarz ze szpitala w Parczewie. W lubelskim szpitalu przy ul. Jaczewskiego ostatecznie potwierdzono diagnozę. Mimo to, lekarze dawali dziecku bardzo duże szanse na przeżycie. – Mówili, że wszystko będzie dobrze, pod warunkiem, że dziecko zostanie zoperowane tuż po porodzie – wspomina Leszek Makaruk.

Pani Aneta regularnie przyjeżdżała do kliniki na obserwację. Ostatnio była tam kilkanaście dni przed porodem. – Położyłam się na oddziale 4 sierpnia. Dzień później lekarze kazali mi wracać do domu. Tłumaczyłam, że boję się, że zacznę rodzić w domu i nie zdążę dojechać do kliniki. To jednak nic nie dało – opowiada pani Aneta.

Przyszła matka wróciła do domu, a 11 dni później rozpoczął się poród. Młodzi rodzice natychmiast pojechali do szpitala w Parczewie. Tamtejsi lekarze odesłali kobietę karetką do Lublina. Ale, ani przy ul. Jaczewskiego, ani przy Staszica nie było miejsca dla rodzącej. Pacjentkę przyjął w końcu szpital przy al. Kraśnickiej. Lekarze wykonali cesarskie cięcie, a noworodka przewieźli na operację do Dziecięcego Szpitala Klinicznego. Dziecko leży tam do dziś.

– Stan maleństwa jest ciężki. Lekarze twierdzą, że pomóc może tylko cud. Po cichu dodają, że szanse, że nasze dzieciątko przeżyje zmalały z 90 procent właściwie do zera – mówi ze łzami w oczach młody tata.

Winą za taki stan noworodka rodzice obarczają głównie lekarzy z SPSK 4, którzy kazali matce czekać na rozwiązanie w domu.

– Stan matki i dziecka był bardzo dobry – odpiera zarzuty Jan Oleszczuk, kierownik kliniki położnictwa i perinatologii. – Wydawało się też, że poród nastąpi później, pod koniec sierpnia – dodaje.
Sam jednak przyznaje, że pani Aneta powinna rodzić w jego szpitalu. – Niestety, mamy potężne przepełnienia na oddziałach. Lekarz dyżurny nie miał możliwości przyjęcia pacjentki – dodaje Oleszczuk.
Jednocześnie, szef kliniki zapewnia, że o błędzie lekarzy nie może być mowy. – To że matka musiała dojechać do szpitala nie miało żadnego wpływu na stan dziecka. Noworodek nie ucierpiał też w trakcie transportu karetką do DSK – podkreśla.

Jego zdaniem dziecko jest w złym stanie, bo cierpi na poważną wadę rozwojową. Ojca dziecka to nie przekonuje. Zapowiada, że skieruje sprawę do sądu.

Dla Dziennika Wschodniego wypowiedziała się Ewa Sawicka, chirurg dziecięcy z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie:

Wytrzewienie to ciężka wada płodu. Polega na wydostawaniu się przez otwór w brzuchu jelit, żołądka, czasem też innych narządów. Istnieje wiele wskazań, by w tym przypadku rozwiązać ciążę przed terminem. Jednym z nich jest fakt, że płyn owodniowy działa toksycznie na jelita dziecka.

Najkorzystniejsze jest cesarskie cięcie. A zaraz po nim, dziecko powinno być operowane. Niewskazane jest też przewożenie go do innych placówek, bo transport dodatkowo obciąża młody organizm.

Wytrzewienie występuje średnio raz na 5 tys. urodzeń, ostatnio jednak zdarza się coraz częściej. Jeśli wada jest wcześnie wykryta i nie ma komplikacji, a matka znajduje się pod ścisłą opieką lekarską, dziecko ma nawet 95 procent szans na przeżycie.