"Tylko nie mów nikomu" Tomasza Sekielskiego na YouTube. Film, który wstrząsnął Kościołem. Lubelskie komentarze

„To jakaś nadprzyrodzona historia. Opowiadam ją dla ofiar, takich jak ja, by wiedziały, że nie są same i że biorę ten ból wyjątkowo mocno z nimi i dla nich” – odczytuje list od mężczyzny współautor filmu „Tylko nie mów nikomu” Tomasz Sekielski. List napisał ksiądz, który oskarża byłego kustosza sanktuarium w Licheniu ks. Eugeniusza M. o czyny pedofilskie.

Pan Bóg nierychliwy

Opublikowany w sobotę w internecie dwugodzinny film Tomasza i Marka Sekielskich przedstawia historię ofiar molestowanych i gwałconych przez księży, kiedy były dziećmi – kilku bądź kilkunastolatkami. Wśród bohaterów nie ma osób ani duchownych z terenu województwa lubelskiego. Dwie spośród przedstawionych w filmie historii nigdy wcześniej nie ujrzały światła dziennego.

Oskarżanymi przez swoje ofiary są budowniczy bazyliki w Licheniu ks. Eugeniusz M., a także kapelan Lecha Wałęsy – ks. Franciszek Cybula. Niezwykle tragiczna i osobista jest również historia Anny Misiewicz, która była molestowana przez księdza, kiedy miała 8 lat. Duchowny m.in. masturbował się jej rękami. Kobieta spotkała się ze swoim oprawcą, co jest udokumentowane w filmie. „Czy Jezus Chrystus zabierał się za małe dzieci?” – pyta kobieta podczas spotkania ze swoim oprawcą nagranego ukrytą kamerą. Emerytowany kapłan ks. Jan A. przyznał się do winy i przeprosił swoją ofiarę.

– Bóg jest sprawiedliwy i ja tej sprawiedliwości się boję – przyznał kobiecie ks. Jan A.

– I słusznie – odpowiada skrzywdzona.

Co zrobimy z tą wiedzą?

„Jestem pod wrażeniem wyczucia, z jakim materiał jest przygotowany” – komentuje film jeden z internautów. „Uderza w punkt, nie linczując wszystkich księży. Pokazuje rzeczy, jakie są, z odpowiednią precyzją bez niepotrzebnego pastwienia się nad sprawcami i bez gloryfikacji uciemiężonych ofiar.”

„3 295 850 wyświetleń w ciągu doby. Tej lawiny już nic nie zatrzyma” – dodaje kolejna z komentujących.

– Nie wiem, co znaczy „lawina”, bo zainteresowanie filmem to jedna rzecz. Druga to co my w Kościele, z tą – bądź co bądź nową – wiedzą zrobimy – komentuje ks. prof. Alfred Wierzbicki, filozof, kierownik Katedry Etyki na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Z tą wiedzą wykraczającą poza to, czego dowiedzieliśmy się z raportu przygotowanego przez Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego. Tamten raport był bardzo powierzchowny, bo pochodził z wiedzy przysłanej przez kurie biskupie i zakonne. I dodaje: W przypadku filmu nie mamy do czynienia z raportem, tylko świadectwami, jak też wiarygodnymi informacjami dotyczącymi biskupów, którzy ukrywali fakty. Nie wyciągali żadnych prawnych konsekwencji. Film na pewno powinien pozwolić na to, aby w Kościele wyzwoliły się działania zmierzające do samooczyszczenia. Dobrym zwiastunem jest stanowisko prymasa Polski (abp Wojciecha Polaka – red.) i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski (abpa Stanisława Gądeckiego – red.), który podziękował reżyserowi filmu. Uznał też powagę i znaczenie tego filmu. Jest to jakieś światło. Moim zdaniem to wciąż za mało, bo to są tylko dobre słowa i deklaracje – dodaje ks. prof. Wierzbicki.

Ale nie wszyscy odnoszą się pozytywnie do dokumentu. – Uważam, że ten film to źle wydane pieniądze. Myślę, że ofiary księży zostały w jakiś sposób oszukane, podobnie jak darczyńcy, którzy przekazali pieniądze, aby ten film powstał – komentuje Piotr Halliop z Lublina, ofiara ks. prof. Waleriana S. – Jest to film przede wszystkim o założycielach Fundacji „Nie lękajcie się”. Nakręcili film o samych sobie. A gdzie inne ofiary? Te cierpiące na uboczu, zjadane przez własny ból i emocje? Te potrzebujące pomocy? Zamknięte we własnym cierpieniu?

>>> Lubelska debata o kondycji kościoła w Polsce. O. Ludwik Wiśniewski: "Oczekuję mocnych gestów od biskupów"