Dziś na Konfrontacjach: debata, spektakle, film

godz. 16.00 - Debata wokół książki Jarosława Urbańskiego "Prekariat i nowa walka klas”, prowadzenie: Przemysław Wielgosz (Le Monde Diplomatique) / Sala Kinowa / wstęp wolny

godz. 18.00 - Quartet for a Microphone - Vava Ştefănescu / Oratorium / bilet: 10/20 zł / 60 min

godz. 20.00 - Zero Cost House - Pig Iron / Sala Widowiskowa / bilet: 20/30 zł / 110 min / spektakl z polskimi napisami

godz. 20.00 - Some Use for Your Broken Clay Pots - Christophe Meierhans / Sala Czarna / bilet: 20/30 zł / 100 min / spektakl z polskim lektorem / Po spektaklu spotkanie z artystą, prowadzenie: dr Paweł Mościcki

godz. 19.00 - Pięć tańców, reż. Alan Brown / Kino Konfrontacji / Sala Kinowa / bilet: 5 zł / 88 min

"Quartet for a Microphone” jest instalacją choreograficzną i dźwiękową Vavy Ştefănescu, jednej z najważniejszych rumuńskich choreografek, dyrektorki artystycznej Narodowego Centrum Choreograficznego w Bukareszcie. Instalacja jest kompozycją na żywo, uzależnioną od reakcji publiczności, sposobów odbioru, uwagi i nieuwagi widzów.

Każda idea - swojego rodzaju słowo-klucz będący punktem wyjścia - wchodzi w korelację z ruchem dźwięku, ze spojrzeniem widza i w ten sposób rodzą się nowe, nieoczekiwane pomysły. Dla Vavy Ştefǎnescu przypadkowość obecności warunkowana przez specyficzny kontekst oraz uwaga skupiona na rytuałach percepcji są stałym źródłem fascynacji i dociekań na temat zależności pomiędzy teraźniejszością i jej przemijaniem, pomiędzy fikcją a rzeczywistością.

Kiedy Henry David Thoreau pisał "Walden, czyli życie w lesie”, o Fukushimie nikomu się jeszcze nawet nie śniło. Eseje, powstałe w połowie XIX wieku i opisujące doświadczenia Thoreau związane z ucieczką od cywilizacji, stały się ważną inspiracją dla krytyków zachodniego systemu społecznego i ekonomicznego.

Nowe znaczenie zyskały po katastrofie nuklearnej w Fukushimie. Toshiki Okada, światowej sławy japoński dramaturg i reżyser, stworzył fascynujący manifest polityczny mówiący o świecie po upadku cywilizacji.

Marzenie o radykalnej zmianie - myślał Okada, czytając "Walden, czyli życie w lesie” w swoim domu w Tokio - piękna książka, ale to tylko marzenie. I wtedy nastąpiła tragedia - 3/11.

Liczby te dla Japończyków oznaczają trzęsienie ziemi, tsunami i późniejszą katastrofę nuklearną w Fukushimie. Chwilę później w Tokio słyszało się o "niepotwierdzonym” przekroczonym poziomie promieniowania radioaktywnego, a z półek sklepowych znikało mleko.

W tej dziwnej atmosferze architekt, interesujący się domami bezdomnych, ze swojego odległego schronienia w Kumamoto na zachodzie Japonii, ogłosił się nowym premierem kraju.

Jak mantra powtarzane jest hasło, że demokracja nie działa, ale jest najlepszym, co dotąd wymyślono. Na pewno? Czy żyjemy w jedynym możliwym systemie politycznym? Czy demokracja sprawdza się w Polsce po 1989 roku? Czy spełnia oczekiwania, marzenia i dążenia? Dlaczego tak wielka część społeczeństwa uważa, że nie ma żadnego wpływu na politykę i od lat nie chodzi na wybory? Co wpływa na rozczarowanie systemem wyborczym, demokratycznym? I dlaczego w ostatnim roku w Polsce tak często łamane były fundamentalne zasady demokratyczne w sztuce i debacie publicznej?

Meierhans w swoim wykładzie performatywnym pokazuje, dlaczego "nienawidzimy demokracji” oraz prowokuje do zmiany myślenia o ramach systemu, w którym hasła wolności i równości ścierają się z interesami wielkich globalnych korporacji.

Po spektaklu spotkanie z artystą, prowadzenie: dr Paweł Mościcki

cykl: Kino LGBTQ

Film o młodym tancerzu, który na przekór rodzicom przeprowadza się do Nowego Jorku.

Chip jest utalentowanym osiemnastoletnim tancerzem, który przyjechał tu na stypendium. Podczas nauki zostaje dostrzeżony przez Anthony'ego, który zaprasza go do swojego zespołu. Podczas prób między Chipem i drugim tancerzem Theo zaczyna rodzić się nieśmiała namiętność. Jednak chłopak ma coraz większe problemy, żeby utrzymać się w metropolii. Na pomoc rodziców nie może raczej liczyć. "Pięć tańców” to opowieść o poszukiwaniu szczęścia i miłości w wielkim mieście. To wyjątkowa uczta zmysłów i hołd dla piękna, wolności i dyscypliny współczesnego tańca oraz muzyki.

Jest to najbardziej dynamiczny film Alana Browna, twórcy "Szeregowego Romero” i "Book of Love”. Zdjęcia do filmu kręcone w nowojorskim SoHo. Sam reżyser twierdzi, że film ten zaczął się jako eksperyment, pomysł zainspirowany był osobistym zainteresowaniem tańcem współczesnym. Choreograf Jonah Bokaer stworzył choreografię dla pięciu najbardziej utalentowanych nowojorskich tancerzy, z których nikt nie miał doświadczenia w filmie. Następnie, mając tylko ogólny zarys fabuły, reżyser zaprosił ich do studia na kilka tygodni zdjęć. Dzień po dniu wspólnie budowali poszczególne postacie i relacje między nimi.