Monet, Delacroix, Géricault, Renoir po raz pierwszy w Lublinie

Najsłynniejszy obraz w kolekcji namalował Claude Monet, twórca impresjonizmu. Obraz jest niewielki, przestawia żaglowiec cumujący do portu. Na pierwszym planie – tajemnicza czarna postać.

Wartość obrazów jest ogromna, nic więc dziwnego, że z Gdańska do Lublina przyjechały specjalnym transportem, strzeżonym ostrą bronią.

Prawie sto obrazów pozwoli udać się w niezwykłą podróż i podziwiać urodę normandzkiego wybrzeża i normandzkiej wsi. Każdy z obrazów wart jest kontemplacji. Co krok czekają niespodzianki. Jak Théodore Géricault, którego wielką pasją i powodem zbyt wczesnej śmierci były konie. Być może jego obraz doczeka się osobnej ściany.

– Mój ulubiony obraz na wystawie namalował Eugène Delacroix – mówi Katarzyna Mieczkowska-Czerniak, dyrektor Muzeum Lubelskiego. Nie ukrywa, że po słynnej wystawie Chagalla to kolejne, wielkie wydarzenie w historii muzeum. – Wernisaż wystawy już w piątek, będziecie mogli oglądać ją do 11 grudnia, także w poniedziałki – dodaje szefowa Muzeum Lubelskiego.

Na wystawie zobaczycie prace m.in. takich malarzy jak: Jacques-Émile Blanche, Pierre Bonnard, Eugène Boudin, Jean-Baptiste Camille Corot, Gustave Courbet, Eugène Delacroix, Théodore Géricault, Claude Monet, Auguste Renoir, Théodule Ribot, Henri Le Sidaner, Louis Valtat, Édouard Vuillard.

Po lubelskiej wystawie obrazy wrócą do Francji. Część do Luwru, część do dwóch kolekcji prywatnych.

Bezcenna kolekcja

Kolekcja „Malarstwo w Normandii” stworzona w 1992 r. z inicjatywy Rady Regionu Dolnej Normandii i przy wsparciu partnerów prywatnych, to ponad 100 dzieł malarskich różnych artystów. Istotą kolekcji są malarskie przedstawienia Normandii powstałe pod koniec XIX i na początku XX wieku. Honfleur, Le Havre, a później Rouen – nazwy tych miejscowości są synonimem twórczej wymiany myśli na temat najważniejszych idei kształtującego się modernizmu, znanych jako impresjonizm i fowizm. Normandia stała się archetypem (miejscem) czystej przyjemności malowania. Dzieła nie są prezentowane w przypadkowej kolejności. Punktem wyjścia jest zatem farma Saint Siméon, powiązane z nią przedstawienia wybrzeża i miejsc związanych z nadmorskim wypoczynkiem. Następnie kierując się w górę rzeki, podążając wzdłuż brzegów Sekwany, docieramy do serca regionu, gdzieś pośród wiejskiego krajobrazu Normandii.