Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W piątek (30 stycznia) o godz. 18 w salach Muzeum Lubelskiego (ul. Zamkowa 9) odbędzie się otwarcie wystawy malarstwa Edwarda Nadulskiego w 100. rocznicę urodzin artysty (1914–1978) związanego z Lublinem.
Zobaczymy zaledwie część z jego bogatego dorobku kilkuset obrazów. Część z nich znajduje się w prywatnych kolekcjach i w zbiorach galerii i muzeów w kraju i za granicą.
Na wystawie będą prace obejmujące różne okresy twórczości artysty, także o różnej tematyce – pejzaże, akty, portrety, martwe natury, sceny rodzajowe oraz kompozycje abstrakcyjne. Jego obrazy wyróżnia oryginalny styl oparty o wyszukaną grę kolorów, syntezę formy przy jednoczesnym bogactwie materii malarskiej.
Miał taki okres w swojej twórczości, kiedy dominującym tematem jego prac by pejzaż okolic Lublina i architektura małych miasteczek. Jest w tych pracach wiele poezji, a jednocześnie ma się wrażenie, że Nadulski opowiada o świecie, który lada dzień przestanie istnieć, stara się go zachować w pamięci. Pejzaże Nadulskiego to nie są widokówki.
W charakterystyczny dla siebie sposób deformował obraz, nadając mu fantastyczny, wysublimowany koloryt i klimat bardziej zbliżony do marzeń, wspomnień, snów niż do realnego krajobrazu, który jednak bardzo uważny odbiorca może rozpoznać i nazwać.
Lechosław Lameński o jego twórczości powiedział: „Fascynacja materią malarską w połączeniu z zamiłowaniem Edwarda Nadulskiego do form abstrakcyjnych, niekiedy o rodowodzie organicznym, czyni z wielu jego kompozycji – mimo upływu czasu – dzieła ciągle aktualne, intrygujące i prowokujące do dialogu z wyrobionym widzem”.
Nadulski cenił życie, afirmował je i swoją twórczością przekonuje o jego wartości. Nadal, mimo upływu czasu, jego obrazy są tymi, które sprawiają odbiorcy przyjemność i satysfakcję. Są wciąż poszukiwane przez koneserów i cenione przez znawców.
Wystawie towarzyszy album ze wstępem prof. Lechosława Lameńskiego zawierający ponad 100 reprodukcji barwnych oraz teksty omawiające twórczość artysty.
Na wystawie będą prace obejmujące różne okresy twórczości artysty, także o różnej tematyce – pejzaże, akty, portrety, martwe natury, sceny rodzajowe oraz kompozycje abstrakcyjne. Jego obrazy wyróżnia oryginalny styl oparty o wyszukaną grę kolorów, syntezę formy przy jednoczesnym bogactwie materii malarskiej.
Miał taki okres w swojej twórczości, kiedy dominującym tematem jego prac by pejzaż okolic Lublina i architektura małych miasteczek. Jest w tych pracach wiele poezji, a jednocześnie ma się wrażenie, że Nadulski opowiada o świecie, który lada dzień przestanie istnieć, stara się go zachować w pamięci. Pejzaże Nadulskiego to nie są widokówki.
W charakterystyczny dla siebie sposób deformował obraz, nadając mu fantastyczny, wysublimowany koloryt i klimat bardziej zbliżony do marzeń, wspomnień, snów niż do realnego krajobrazu, który jednak bardzo uważny odbiorca może rozpoznać i nazwać.
Lechosław Lameński o jego twórczości powiedział: „Fascynacja materią malarską w połączeniu z zamiłowaniem Edwarda Nadulskiego do form abstrakcyjnych, niekiedy o rodowodzie organicznym, czyni z wielu jego kompozycji – mimo upływu czasu – dzieła ciągle aktualne, intrygujące i prowokujące do dialogu z wyrobionym widzem”.
Nadulski cenił życie, afirmował je i swoją twórczością przekonuje o jego wartości. Nadal, mimo upływu czasu, jego obrazy są tymi, które sprawiają odbiorcy przyjemność i satysfakcję. Są wciąż poszukiwane przez koneserów i cenione przez znawców.
Wystawie towarzyszy album ze wstępem prof. Lechosława Lameńskiego zawierający ponad 100 reprodukcji barwnych oraz teksty omawiające twórczość artysty.
