W Trybunale Koronnym: O Wieniawskim

Wystawa jest częścią obchodów Roku Henryka Wieniawskiego. Został on ustanowiony przez Radę Miasta Lublin z okazji przypadających na 2010 rok dwóch rocznic: 175. urodzin i 130. śmierci artysty. Wybitny skrzypek, utalentowany kompozytor i lubiany pedagog urodził się 10 lipca 1835 roku w kamienicy przy lubelskim Rynku oznaczonej dziś numerem 17 i mieszkał w niej przez pierwsze osiem lat życia (zmarł w Moskwie 31 marca 1880 roku, pochowany został 7 kwietnia 1880 roku w Warszawie).

Lubelskie lata były niezwykle ważne dla przyszłego obywatela świata. Pierwszą nauczycielką Henryka była jego matka, która dobrze grała na fortepianie. Dom Wieniawskich był prawdziwym salonem. Bywali w nim artyści, odbywały się tu koncerty, spotkania literackie i dyskusje o sztuce. Wszystko to zaważyło na drodze życiowej Henryka Wieniawskiego.

Lubelskie pochodzenie wybitnego artysty jest od wielu lat ważnym czynnikiem tutejszego życia kulturalnego. Nad Bystrzycą działa od 1898 roku Towarzystwo Muzyczne, które od 1968 nosi imię Henryka Wieniawskiego. Ta lubelska organizacja kulturalna o najdłuższej historii co trzy lata organizuje Międzynarodowy Konkurs Młodych Skrzypków im. Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego, jedną z największych tego typu imprez na świecie.

Imię Henryka Wieniawskiego od 1959 roku nosi także lubelska filharmonia, działająca od 1944 roku. Ta instytucja od lat organizuje koncerty z utworami swojego patrona. W 1996 roku ukazał się znakomity album "Souvenir de Lublin”, na którym utrwalono Romans z II Koncertu skrzypcowego d-moll op. 22, Kujawiaka a-moll, Legendę op. 17 i Obertasa op. 19 nr 2 Wieniawskiego w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego pod batutą Agnieszki Kreiner (jako solista wystąpił skrzypek Edward Zbigniew Zienkowski).

Obchody Roku Henryka Wieniawskiego zostały zainaugurowane 26 marca podczas koncertu symfonicznego w lubelskiej filharmonii. Skrzypaczka Marianna Wasiliewa, laureatka I nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego, i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii im. Henryka Wieniawskiego pod dyrekcją Tomasza Bugaja wykonali II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22. To po koncertach Paganiniego najczęściej wykonywany i nagrywany koncert skrzypcowy napisany przez wirtuoza.

Najambitniejszym przedsięwzięciem koncertowym odbywającym się w ramach obchodów Roku Henryka Wieniawskiego jest cykl "Wieniawski – Primus Inter Pares”, współorganizowany przez Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie i Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Na cykl, który wystartował 9 lipca i potrwa do 21 sierpnia, składają się coweekendowe koncerty w Trybunale Koronnym. W programie każdego koncertu są oczywiście utwory napisane przez ostatniego wirtuoza skrzypiec, który przeszedł do historii muzyki również jako kompozytor.

Cyklowi towarzyszy bardzo interesująca wystawa ze zbiorów Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Na ekspozycji są skany pierwodruków kompozycji Henryka Wieniawskiego. – Jest to oczywisty dowód sukcesu artysty; praktycznie wydawano go wszędzie, w całej Europie i to po wielekroć – mówi dyrektorka artystyczna cyklu Teresa Księska-Falger. W Trybunale Koronnym można zobaczyć strony tytułowe pierwodruków wszystkich 24 opusów i – w całości – Poloneza D-dur op. 4.

Na 12 planszach (formatu B1) znajdują się afisze Wieniawskiego z lat 40. i 50. XIX zapowiadające jego koncerty, m.in. w Poznaniu, Londynie i Lipsku. Osobne miejsce zajmują wizerunki fotograficzne i graficzne Henryka Wieniawskiego i jego brata Józefa (pianisty, z którym wiele lat koncertował) oraz ich rodziców. – Wzruszające są listy Wieniawskiego, pisane starannie, literka w literkę – dodaje Teresa Księska-Falger.