Nadia Sawczenko wolna! Lublin czeka na wręczanie jej Orła Jana Karskiego

Porwana przez rosyjskie służby z terytorium Ukrainy, oskarżona o spowodowanie śmierci rosyjskich dziennikarzy i w sfingowanym procesie skazana na 22 lata, została dziś wymieniona na dwóch oficerów GRU ujętych podczas działań dywersyjnych na Ukrainie i też skazanych. 

Wcześniej adwokat uwolnionej, Ilia Nowikow, poinformował nas, że Nadia opuściła więzienie i jedzie już na lotnisko w Rostowie.

„Wyżyłam. Chwała Bogu wyżyłam! Wszystkim, którzy pomagaliście, abym wróciła, serdecznie dziękuję!” – powiedziała po wylądowaniu na ziemi ojczystej. 

Sprawie Nadii towarzyszyliśmy od długiego czasu. Ma ona bowiem także lubelski kontekst. Towarzystwo Jana Karskiego zainicjowało przyznanie jej prestiżowej Nagrody Orła Jana Karskiego. Decyzję ogłoszono w przeddzień ogłoszenia wyroku na bohaterkę.

Jak podkreślił członek Kapituły Nagrody ks. abp Alfons Nossol, nie może być trafniejszej kandydatury w Roku Miłosierdzia Bożego, którego więziący Laureatkę z zaciekłym uporem odmawiają.

Z kolei inny członek Kapituły, ks. bp Tadeusz Pieronek podkreśla, że to, co wyczyniają z Laureatką ciemiężyciele jest wyrazem ich bezradności i zastępowaniem norm cywilizacyjnych „argumentami” tępej siły.

Członkowie Kapituły, profesorowie Julian Kornhauser i Karol Modzelewski, z głębi serca solidaryzują się z Laureatką w Jej cierpieniu chyląc czoła jej walce. Jeszcze inny członek Kapituły, b. prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski uważa, że postawa Laureatki jest inspiracją dla całej Ukrainy i świata wspólnych wartości europejskich.

Jeszcze tego samego dnia Nadia przekazała zza krat podziękowanie:

Polacy!

Jestem bezgranicznie wdzięczna za to, że w trudnym dla Ukrainy czasie byliście dobrymi sąsiadami.

Szczerze dziękuję, że w tym historycznym czasie patrzycie z Ukraińcami w jednym kierunku – w kierunku wartości demokratycznych.

Bardzo chcę, by między nami nadal rozwijały się przyjazne stosunki. Jestem pewna, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by utrzymać przyjaźń naszych narodów i nacji.

Dziękuję za wspieranie mnie w tak trudnym czasie, gdy sąsiad po drugiej stronie znęcał się nade mną i wkraczał na teren Ukrainy.

Przyznanie mi Nagrody „Orła Jana Karskiego” to dla mnie wielki zaszczyt.

Wiem, że została ona przyznana pośmiertnie Borysowi Niemcowowi, znaczy, tę nagrodę dają dobrym ludziom.

Zrobię wszystko, by Was nie rozczarować i być godną tego szacunku, którym mnie obdarzyliście.

Z wdzięcznością, Nadija Savchenko

Równocześnie ambasador Ukrainy w Polsce Andrij Deszczyca w liście do Kapituły Nagrody i Towarzystwa Jan Karskiego pisał, że przyznanie Nadii Sawczenko Orła w czasie, kiedy oczekiwała na wyrok w sfingowanym i propagandowym procesie – niesie potężne przesłanie moralne. Jest dowodem, że świat cywilizowanych wartości, potrafi w ich imię mówić jednym głosem. Ambasador dziękując w imieniu Ukrainy za Nagrodę deklaruje udział w jej wręczaniu.

– Było naszym moralnym obowiązkiem wyrażenie solidarności z więzioną. Tak samo zrobiłby Jan Karski, gdyby żył. Jego Orzeł leci w godne ręce – skomentował Waldemar Piasecki, przewodniczący wykonawczy Towarzystwa.

A wręczenie odbędzie się na Zamku Lubelskim na tle monumentalnego dzieła Jana Matejki „Unia Lubelska”. Na wręczenie oprócz laureatki i jej siostry Wiry zapowiedzieli przybycie adwokaci skazanej: Mark Fejgin, Ilia Nowikow i Nikołaj Połozow.

– Nasza radość nie byłaby dziś kompletna bez ich (reżimu Putina – red.) bezsilnej wściekłości. Pozwólcie nam powiedzieć „dziękuję” wszystkim starym „lachociągom” (хуесосам) – pisze na swoim Twitterze Ilia Nowikow

Uzupełnienie brzmi – bezsilna wściekłość ujawnia tylko intencje jej autorów i jest dla wolnego świata najlepszą ilustracją „wartości”, jakie mają światu do zaprezentowania.