Woda opada, powodzianie zaczynają życie od nowa

Kaniowie zdążyli wywieźć z gospodarstwa maszyny a najcenniejsze rzeczy wynieść na strych. Parter zalało. – Nie wiem, co z tym wszystkim teraz robić – przyznaje pani Hanna.

Podobnie mówią inni mieszkańcy Wilkowa i okolic. – Zaczynają wracać do domów. I załamuje ich to, co zastają – mówi ks. Grzegorz Lipiński z parafii w Wilkowie. – Rozmawiam z nimi, staram się pocieszać. Ale niektórzy stracili wszystko. Dorobek życia. Są załamani. Mówią, że chcą się wyprowadzić, przenieść w całkiem inne miejsce. Tyle, że na to potrzeba pieniędzy. A ich nie ma…

– Jeszcze nie byłam w domu. Boję się wracać – mówi załamanym głosem Ewa Śliwa z zalanej Kłodnicy. – Wiem tylko, że wszystko jest zalane. Nie ma do czego jechać.

Jadwiga Czarnecka z Kłodnicy czeka na wieści od syna. – Był w domu wczoraj. Pojechał i dzisiaj. Tragedia – płacze. – Żyję na tym świecie 72 lata i czegoś takiego jeszcze nie przeżyłam. Przez większość życia ciężko pracowałam. I co? Wszystko przepadło. Trzeba zaczynać od nowa.

Na wale w Dobrem spotykamy małżeństwo w średnim wieku. Właśnie byli w domu w miejscowości Zarudki, po raz pierwszy od początku powodzi. – Tego się nie da opisać. Coś strasznego – mówi z łzami w oczach kobieta. – Na razie tam nie wracamy – dodaje jej mąż. – Zatrzymamy się u rodziny, u znajomych. Gdzie się da.

– Na początku się załamałem – mówi otwarcie pan Mieczysław z Kątów. – Ale co: mam się utopić? Przecież jakoś trzeba wrócić do życia. Każdy z nas musi się po prostu brać do roboty.
Ludzie wracający do domów korzystają z punktów pomocy.

Te działają m.in. w szkołach w Dobrem (gdzie zatrzymała się rozlewająca Wisła) i w Rogowie (gdzie działa sztab kryzysowy). W obu przez cały czas tłum. – Przyszedł pan z małym dzieckiem. Szuka smoczka, bo dziecko ssie palce – krzyczy jedna z wolontariuszek. – Potrzebne są buty, najlepiej gumowe – mówi z kolei mężczyzna, który właśnie przyjechał z wału w Dobrem.

Powodzianie biorą najbardziej potrzebne rzeczy: ubrania, koce, żywność i środki czystości. – Bierzcie wszystko, co może się przydać. Żeby nie wydawać na to pieniędzy – apeluje jedna z kobiet pomagających w szkole w Dobrem. – Pieniądze przydadzą się na inne, o wiele droższe rzeczy.