Łatwiej zostać rezerwistą niż żołnierzem

Zmiany w prawie zmierzają w tym kierunku, że armia stawia obecnie na specjalistów i staje się coraz bardziej zawodowa. Znowelizowane przepisy powodują, że

Wezwani poborowi stawiać się będą przed przedstawicielami wójta, burmistrza, prezydenta miasta lub członka wojskowej komisji uzupełnień i powiatową komisją lekarską. Każdy poborowy otrzyma wezwanie z informacją, w jakim miejscu powinien się stawić. Stawienie się do poboru nie oznacza powołania do wojska. Raczej chodzi o to, żeby armia wiedziała, że ma takiego kandydata, którego może wcielić w swoje szeregi.

W przypadku, gdy młody człowiek, który osiągnie wiek poborowy (czyli ma skończone 19 lat) pracuje lub mieszka na stałe za granicą, zostanie automatycznie przeniesiony do rezerwy. Natomiast jeśli za granicą przebywa dłużej niż dwa miesiące, powinien zgłosić ten fakt w biurze meldunkowym, gdyż w przeciwnym razie może dostać wezwanie do poboru. Niestawienie się może skutkować grzywną, a nawet wyrokiem sądowym (do dwóch lat pozbawienia wolności).

Na nowych regulacjach prawnych skorzystają ci, którzy nie chcą zakładać munduru. Np. do tej pory armia mogła upomnieć się o kandydata na żołnierza aż do ukończenia przez niego 28 roku życia. Obecnie zaś WKU ma 18 miesięcy na podjęcie decyzji, czy poborowego wziąć "w kamasze”. Jeśli tego nie zrobi, poborowy automatycznie przechodzi do rezerwy.

Odroczenie służby ze względu na ważne sprawy rodzinne lub osobiste może być udzielone tylko raz na okres 3-12 miesięcy. Decyduje o tym komendant WKU.
Zmieniona ustawa reguluje prawa opiekuna i jedynego żywiciela rodziny. Jednakże poborowy musi wykazać, że faktycznie opiekuje się członkiem rodziny, z którym mieszka. Odroczenie umożliwi też orzeczenie sądowe ustanawiające poborowego opiekunem członka rodziny, który nie skończył 16 lat albo uzna go za całkowicie niezdolnego do pracy i samodzielnej egzystencji. Podobnie jest w przypadku opieki nad osobą po 75. roku życia w sytuacji, gdy nie ma ona innego członka rodziny o równym lub podobnym pokrewieństwie. Poborowy z takim statusem (tj. opiekuna członka rodziny) może zostać odroczony na więcej niż 3 miesiące, ale maksymalnie do 12 miesięcy.
Prośby o odroczenie rozpatruje prezydent miasta, wójt lub burmistrz. Od ich decyzji można się odwołać do wojewody.

Do tej pory poborowy mógł się "schować” w szkole ponadgimnazjalnej, ale nie dłużej niż do końca roku, w którym kończył 23 lata. Obecnie nie ma górnej granicy wieku. Jednakże po zakończeniu nauki poborowy i szkoła mają obowiązek poinformować o tym WKU. Inaczej przerwanie nauki może skutkować poborem. Ale jeśli WKU nie uczyni tego w czasie 18 miesięcy, poborowy od razu przechodzi do rezerwy.

Ci, którzy nie chcą iść do wojska np. z pobudek religijnych, starają się o uzyskanie służby zastępczej. A starać się o to można, pisząc podanie do WKU. Przy czym należy to uczynić przed dostaniem karty powołania. Podanie należy uzasadnić, a potem udowodnić swoje racje przed komisją z udziałem m.in. etyków i specjalistów ds. wyznań.
O tym, czy poborowy dostanie skierowanie do służby zastępczej, nie zdecydują wojskowi, lecz wojewódzkie komisje do spraw służby zastępczej, działające przy urzędach marszałkowskich.
Służba zastępcza trwa 18 miesięcy (albo sześć - w przypadku absolwentów wyższej uczelni).