Serca Weroniki i Wiktorii biją miarowo

Wczoraj Krystyna Paleń z mężem i dziewczynkami przyjechała ze Stalowej Woli do Lublina na konsultacje kardiologiczne. Po serii badań okazało się, że serduszka sióstr są w porządku. A było się o co martwić - przed operacją rozdzielenia sióstr, ich serca były zrośnięte osierdziem.
Krystyna Paleń urodziła dziewczynki w 1999 roku, tuż przed Dniem Matki, w lubelskiej Klinice Położnictwa i Perinatologii AM kierowanej przez prof. dr. hab. Jana Oleszczuka. Już wtedy była mamą trójki dzieci. Wiedziała, że urodzi bliźniaki. I że będą to dzieci syjamskie.
W 26 maja profesor Oleszczuk odebrał poród. Na świat przyszły Weronika i  Wiktoria. Dziewczynki były złączone od szyi po spojenie łonowe. Wielu specjalistów nie dawało im większych szans na normalne życie.
Operacji rozłączenia sióstr urodzonych w Lublinie podjął się profesor Scott Adzick z Childrens Hospital of Filadelfia w USA. Niezwykle skomplikowany zabieg rozłączenia dzieci trwał kilkanaście godzin i wraz z późniejszą rehabilitacją kosztował blisko 2 mln dolarów.
- Dziewczynki chodzą już do przedszkola, łobuzują, bawią się i uczą - mówiła nam wczoraj szczęśliwa mama. - Są zdrowe. Pięknie recytują wierszyki, uczą się na pamięć bajeczek.
- Rozwijają się intelektualnie bardzo dobrze - dodaje z zadowoleniem profesor Oleszczuk.
Wiktoria jak na zawołanie popisuje się wierszykami. W tym czasie zmęczona Weronika usypia w ramionach taty. - To Wiktoria jest prowodyrem i przywódcą - śmieje się pan Edward. - Ma charakterek.
- Dziś śpię spokojnie - mówi pani Krystyna. - Ale najgorsze są wspomnienia. To nie było tak, że się któregoś dnia ściągnęło bandaż i już. To były straszne chwile, dramatycznie ciężkie operacje, cierpienie dzieci, które nam wszystkim sprawiało ból. Na szczęście mamy to za sobą.

Operację rozdzielania Wiktorii i Weroniki rozpoczęto od wprowadzenia pod skórę specjalnych balonów, które rozciągały ją, aby nadmiar mógł pokryć operowane miejsca. Najtrudniejsze było rozdzielenie serc zrośniętych osierdziem. Wspólny był także mostek. Dlatego Weronice wstawiony został sztuczny. W jej klatce piersiowej nie było też miejsca na serce. Pierwotnie umieszczono je po prawej stronie. Jednak tam źle funkcjonowało i trzeba było je przenieść na właściwą, lewą stronę.