Gorączka sobotniej nocy

Życie zaczyna się po dwudziestej. - Temperatura rośnie. To widać po dziewczynach. Aż przebierają nogami, tak im się spieszy do zabawy - opowiada Adam. Jest taksówkarzem, który w weekendy pracuje wyłącznie w nocy.

O godz. 21 czas na zmianę lokalu. Ten albo się nie sprawdził, albo już zdążył znudzić. Taksówki zaczynają kursować między Stary Miastem, a miasteczkiem akademickim. - Dziewczyny są na lekkim rauszu. Śmieją się, żartują. Żadnej agresji i przekleństw. Jeszcze trzymają fason. Muszą być w formie, bo przed nimi cała noc, prawda? - Adam wie co mówi. Po paru latach jeżdżenia mało co go zaskakuje.
Gorzej z chłopakami. Wiek, alkohol i towarzystwo robią swoje. - Lepiej nie wdawać się w dyskusję, tylko przytakiwać. Dowieźć towarzystwo na miejsce, a stamtąd przetransportować kolejnych. I tak aż do północy.
Oczywiście, każdy ma prawo poimprezować. Ale my piszemy o imprezowiczach, którzy nie skończyli jeszcze 15 lat.

- 70 proc. weekendowych imprezowiczów to młodzież. Patrząc po twarzach, to jeszcze dzieciaki. Dziewczyny podmalowane, to pewnie trochę je postarza, ale większość to prawdziwe dzieci - mówi Adam.
Po północy część z nich kończy działalność. - Wykruszają się, paradoksalnie, ci najstarsi. Najmłodsi dopiero się rozkręcają. Jak im zamkną jeden lokal, to każą się wieźć do następnego. I tak do białego dnia.
O 3-4 nad ranem najwytrwalszych imprezowiczów obsługa niemal siłą wyprasza z lokali. Zwykłe "już zamykamy i dobranoc” nie wystarcza.
- Nie biorę nieprzytomnych. Takich, których koledzy chcą wrzucić do taksówki jak worek kartofli. Szczególnie jak to jest dziewczyna, a takich nie brakuje, nie chcę sobie robić problemów - zastrzega Adam.
- A o tej porze to mało kto trzeźwy jeździ. No i zawsze jest ryzyko, że zaśnie w samochodzie. Albo zwymiotuje... Nic przyjemnego, ale taka to już jest praca - dodaje Mariusz, który też bierze nocne kursy w weekendy.

Bywa romantycznie. Chłopak tuli się do dziewczyny. Albo odwrotnie. Całują się. On ją odwozi do domu. Albo namawia, żeby gdzieś jeszcze skoczyli. Przy długich pożegnaniach muszą się podtrzymywać. I jeszcze tylko miętowy cukierek na dobranoc, żeby nie było czuć alkoholu. Chłopak podprowadzi dziewczynę pod drzwi klatki i na pożegnanie rzuci, że "fajna z niej dżaga”. - A co, dżentelmen, nie? - śmieje się Adam. - Ach, żeby wszyscy tacy byli...
Dziewczyny, które załatwiają się w bramach. Bez skrępowania, jakby poprawiały sobie makijaż.
Język, którego nie powstydziłby się stary bandzior. "Nie pier..., k... głupot. Idziemy na piwo” - zagaja chłopczyk.
"Nie wkur... mnie, ch... pier.... Nie idę” - odpowiada dziewczynka. Razem wzięci mają ze 26 lat i nazajutrz pójdą na lekcje do swojego gimnazjum.
- Stanie chłopak przy taksówce i ryczy. Po prostu ryczy. Jak wściekłe zwierzę. Naćpany? Na prochach? No, a komu innemu przyszłoby do głowy stawiać na szosie wielkie donice z kwiatami? Przecież takie idiotyzmy w głowie się nie mieszczą - dodaje Mariusz.
Jego tylko dziwi, skąd dzieciaki mają na zabawę, na taksówki i na alkohol. I kto im go w ogóle sprzedaje. - No i gdzie są ci rodzice? Czy w ogóle widzą, jak ich córeczka wtacza się do domu o czwartej nad ranem? - zastanawia się Adam. - A może sami gdzieś balują? Ale ludzi po trzydziestce, albo starszych to ja prawie nie wożę w weekendy. Teraz to się bawią dzieciaki.

No właśnie: gdzie rodzice?
- Moja córka regularnie imprezuje - przyznaje mama 9-letniej Karoliny. - Aż boję się myśleć, co będzie dalej.
I nie chodzi tu wcale o niewinne kinderparty pod okiem rodziców w dziecinnym pokoju, ale o prawdziwe przyjęcia w lokalu. - Zaczęło się od tego, że imieniny w centrum "Radość” wyprawiła jedna dziewczynka. Był tort, przekąski, szampan dla dzieci. Ale za miesiąc ta sama dziewczynka znowu zaprosiła całą klasę na podobną imprezę. Bez okazji. Minęło kilka tygodni i druga koleżanka Karoliny urządziła przyjęcie w centrum "Radość”, a następna zaprosiła dzieciaki do McDonalds'a. Teraz co tydzień mamy proszoną imprezę w lokalu. Obiecałam Karolinie, że też będzie miała takie przyjęcie. Dlaczego? Bo mówi, że o tym marzy - mówi mama Karoliny.

12-letnia Aleksandra nie widzi nic złego w całonocnym sylwestrze z koleżankami. Jej mama zresztą też. Przed tą ekscytującą nocą zabrała córkę do fryzjera, który rozjaśnił jej miejscami włosy i do solarium. Żeby córeczka blada nie była. Na zakupy też poszły razem. Ola zażyczyła sobie brokat do ciała, którym ostatniego dnia roku starannie posmarowała ramiona, dekolt i twarz. Na usta różowy błyszczyk Diddl i skropiła się perfumami tej samej firmy (najmodniejsze, obok gadżetów Nici w tym sezonie).
Włosy potraktowała sprayem z brokatem. Ale najbardziej była dumna z nowej bluzki, która na piersiach miała srebrną dziewiątkę. Do tego: dżinsy biodrówki, pasek z brzęczących łańcuszków, podkolanówki-kabaretki. Wszystko w błękitnych kolorach. - Ona ma świetny gust - uważa mama Aleksandry. - Nie ma mowy o jakiejś taniej, chińskiej produkcji. Woli kupić droższą rzecz, ale dobrej jakości. Tak, jak ja.
12-latka z sylwestra wróciła już w Nowy Rok, koło południa. - Zmęczone biedactwo było - opowiada mama. - Resztę dnia przespała.

To, że gimnazjaliści imprezują, nikogo nie dziwi. Bądź co bądź to już młodzież. Sobota jest po to, żeby się zabawić. Gdziekolwiek, z kimkolwiek. Byle był odjazd.
- Ale bal gimnazjalny do 2 w nocy w dyskotece?! W lokalu z alkoholem? To chyba lekka przesada - opowiada ojciec Joasi, uczennicy lubelskiego gimnazjum. - Nie zgodziłem się, chociaż córka płakała, że wszyscy idą, bo inni rodzice nie robią im problemów. Powiedziałem, że nie interesują mnie inni. Mnie się to nie podoba.
Joasia protestowała. Że studniówki też się robi w lokalach. Że szkolna impreza w sali gimnastycznej to "obciach straszny”.
- Ale co się okazało? Za dwa dni dołączyli do mnie kolejni rodzice. Im też nie podobał się ten pomysł. Niektórych zwyczajnie nie było na to stać. Zaczęli się po kolei wyłamywać, bo nie było już argumentu "że wszyscy idą”.
Joasia przez tydzień chodziła obrażona na ojca. - Rozwaliłeś nam całą imprezę - żaliła się dziewczyna. - Gdyby nie ty, nikt by nic nie powiedział.

Rodzice Aleksandry są lekarzami. Mówią, że nic im w życiu samo nie przyszło. Ciężkie studia, specjalizacja, walka o etat w szpitalu, dyżur za dyżurem... Dlatego chcą, żeby ich córce niczego nie brakowało. Żeby się dobrze bawiła, bo zdąży się jeszcze w życiu naharować.
Mama Karoliny żyje z urzędniczej pensji i alimentów. Żadnych kokosów. Ale nie chce, żeby jej córka odstawała od reszty. Jakiej reszty? - Po prostu całej tej dzisiejszej młodzieży - kwituje krótko.
A Adam, ojciec Joasi, jest... taksówkarzem. Uważa, że bale i dyskoteki są, owszem, dla ludzi. Ale czy dla czternastoletnich dziewczyn? - Za dużo widziałem - mówi. - Gorączka sobotniej nocy niebezpiecznie rośnie. I coraz rzadziej kończy się jedynie bólem głowy.
Magdalena Bożko