Co ciekawe, wśród niewielu macew, które przetrwały obie wojny światowe, znajduje się nagrobek jego praprababci. Nazywała się Sarah Chana Rosenberg, zmarła w 1902 r. Dan kilkukrotnie przyjeżdżał do Markuszowa, odwiedzając coraz bardziej zaniedbany cmentarz.
Cmentarzem zarządzała Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie i przez wiele lat nie zostały przez nią podjęte jakiekolwiek prace porządkujące cmentarz. Od niedawna zarządza nim Fundacja Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego. Ponad rok temu, Dan Oren odwiedził ponownie Markuszów, w rozmowie z lokalnym historykiem Sławomirem Łowczakiem poznał i ustalił kolejne szczegóły historyczne dotyczące markuszowskich Żydów, udało się mu również nawiązać współpracę z władzami gminnymi i wspólnie zaplanowano uporządkowanie cmentarza żydowskiego. Dan nawiązał współpracę z Matzevah Foundation z USA i Fundacją Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego. Udało się zebrać grupkę woluntariuszy z wielu krajów i w połowie lipca ruszyły prace porządkowe, zakończone uroczystością rededykacji cmentarza, podczas której został odsłonięty pomnik upamiętniający markuszowskich Żydów postawiony przez Fundację Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego.
Na ekumeniczną uroczystość przybyło wielu znakomitych gości: przedstawiciele ambasady USA w Warszawie, biskup Mieczysław Cisło, przedstawiciel biura naczelnego rabina Polski Yehoshua Ellis, Monika Krawczyk, dyrektor Fundacji Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego, Steven Reece, dyrektor Matzevah Foundation z USA, Teresa Klimowicz ze Stowarzyszenia Studnia Pamięci, goście z USA, Niemiec, Izraela a nawet z Japonii. Nie zabrakło także mieszkańców Markuszowa.
Biskup Mieczysław Cisło mówił na żydowskim cmentarzu w Markuszowie, że „takie miejsca należą do naszej wspólnej historii, kiedy na tej ziemi byliśmy współobywatelami i sąsiadami. Historia okrutnie obeszła się z tymi naszymi sąsiadami, którzy zostali skazani na całkowitą zagładę przez nazizm niemiecki. Dziesięciolecia powojenne nie sprzyjały tej pamięci. I dlatego teraz my w wolnej Polsce pochylamy się nad żydowskimi mogiłami przywracając pamięć i godność tego miejsca, które zostało w podwójny sposób podeptane: najpierw Holokaustem, a później zapomnieniem…” Uroczystość zakończyła wspólna modlitwa.
