Rowerem po zdrowie

Lecznicze właściwości niektórych wód znane były już w starożytności. Starożytni odkryli także uzdrawiającą moc miejscowości odległych od miejskiego zgiełku. Bogata oferta sanatoriów wciąż cieszy się powodzeniem, dla zabieganego człowieka sukcesu stworzono zaś „farmy zdrowia i urody”, gdzie może szybko i skutecznie odzyskać siły witalne. Warto jednak pamiętać o odkrytych przed wiekiem zaletach rowerowego relaksu.
– Cykliści! Nie wierzę w to, ażeby mógł być złym człowiek, który przynajmniej raz na tydzień wymyka się o kilkanaście wiorst za miasto i cały dzień spędza wśród natury w towarzystwie roweru – pisał Prus, ale każdy powinien podpisać się pod takim stwierdzeniem. Inne spostrzeżenia są równie interesujące i nawet nie straciły wiele na aktualności.
„Od 20. lat patrzę na Warszawę i widzę w niej bardzo smutny objaw. Oto młodzież – mężczyźni i kobiety z klas zamożnych i inteligentnych wyglądają bardzo... niewyraźni. Są to ludzie mizerni, źle trawiący, z wiotkimi muskułami i mocno rozigranymi nerwami. Życie upływa im w murach niezdrowego miasta, bez ruchu, to zaś odrobina sił, jaką mają jeszcze do dyspozycji, zużywa się przy spirytualiach, kartach i rozpuście”.
Czyż te obserwacje nie są nadal aktualne? Podobnie jak i inne uwagi. Lekarstwem na te choroby był i będzie ruch fizyczny na świeżym powietrzu, a pod tym względem welocyped jest nieoceniony. Kto raz dotknął tej maszyny, roznamiętni się do niej jak karciarz do kart, a pijak do wódki. Kto raz na nią wsiadł, musi wyjechać za miasto, pracować nogami i rękoma, silnie oddychać, a nade wszystko – obcować z naturą, która najlepiej koi nerwy rozdrażnione i orzeźwia więdnące dusze.
Rower ma duszę kobiecą: jest w najwyższym stopniu wyłącznym, jest monopolistą do zazdrości, nawet do zemsty. Niesie cię jak koń arabski, prawie jak lokomotywa; przeprowadzi cię przez ścieżkę nierówną i nie szersza od wstęgi, słowem oddaje ci się jak najwierniej, ale pod warunkiem, ażebyś się tylko nim zajmował. Lecz spróbuj myśleć o czym innym albo niech on zmiarkuje, że niedbale naciskasz na pedały i nie dość tkliwie pieścisz jego ramiona...
Tę koncepcję można przedyskutować podczas rodzinnych wycieczek, ja zaś czekam na kolejne propozycje tras rowerowych.

Tak jak pan Prus w wieku XIX, tak i dziś skołatane nerwy i nadwerężone serca można uzdrawiać nie tylko korzystając z dobrodziejstwa zabiegów oferowanych w uzdrowiskach i leczniczych walorów wód zdrojowych. Można wyznaczyć sobie trasę rowerową wokół Nałęczowa lub kierować się na krótkie wycieczki do pobliskich interesujących miejscowości.
• Antopol – zespół pałacowo-parkowy i liczne stawy
• Celejów – położony wśród lessowych wzgórz, z wodami porównywalnymi do nałęczowskich źródeł, godnym obejrzenia zespołem pałacowo-parkowym oraz dawną papiernią.
• Rąblów – zimą odwiedzany głównie przez amatorów sportów zimowych, korzystających
z funkcjonującego tam wyciągu, latem można przemierzać lesiste wąwozy lub zatrzymać się przy pomniku walk partyzanckich
• Wąwolnica – zabytkowy kościół i kaplica
• Kębło – kaplica z cudowną figurą Matki Boskiej
• Wojciechów – wieś agroturystyczna, wieża ariańska, zabytkowa kuźnia, muzeum kowalstwa, kościółek modrzewiowy, a w nim kurdynbany.

Jedną z wakacyjnych rozrywek Bolesława Prusa były przejażdżki na bicyklu po parkowych alejkach Nałęczowa. Później opisywał swoje wycieczki, a nasze muzeum opublikowało w 1986 jego zapiski z wycieczek,
w zbiorku zatytułowanym „Autorowi, który poznał się na welocypedzie i opiewał jego zalety”. Wybrane fragmenty jego wspomnień uzupełnione zostały współczesnymi i XIX-wiecznymi rycinami ilustrującymi tę nową wówczas rozrywkę.
Natomiast na naszej majówce,
na którą w niedzielę 26 maja wszystkich serdecznie zapraszamy, pojawi się sam pisarz, jak żywy. O godz. 10 wysiądzie
z pociągu w Sadurkach wraz
z Oktawią Żeromską. Staramy się przynajmniej ożywić
w ten sposób wspomnienia wieków minionych. Obydwoje ubrani będą w stroje z epoki, przesiądą się z warszawskiego pociągu do bryczki i jak przed laty skierują się do swego ukochanego Nałęczowa.
Tym razem jednak na gości zmierzających do uzdrowiska czekać będą wraz z rowerami dzieci z miejscowej szkoły, której Prus jest patronem. Korowód jednośladów towarzyszyć im będzie aż do Domu Kultury w Nałęczowie, gdzie powinni dotrzeć ok. godz. 10. Tam powita wszystkich orkiestra, która niegdyś założyła pani Żeromska. Po koncercie, który zakończy się około południa całe towarzystwo ubrane w stroje sprzed wieku, spacerem lub bicyklem uda się do pijalni, gdzie rozpocznie się festyn.