Sztuka w przestrzeni Lublina po 1945 r. Pegaz wleciał do Ratusza

– Będziemy pokazywać głównie rzeczy, których już nie ma, zwłaszcza z terenu LSM i organizowanych w latach 70. Lubelskich Spotkań Plastycznych – zapowiada Cezary Hunkiewicz, kurator wystawy. To właśnie podczas tych spotkań w mieście pojawił się choćby wspomniany krokodyl stojący na skwerze przy ul. Jana Sawy. Rzeźba wrosła już w krajobraz os. Konopnickiej, podobnie jak Pegaz znajdujący się na os. Krasińskiego.

– Pegaz? Oczywiście, że dalej stoi, w tym roku był poddany gruntownej naprawie i konserwacji – mówi Jan Gąbka, prezes Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, która wspomnianym spotkaniom plastycznym zawdzięcza m.in. mozaiki w prześwitach bloków na os. Słowackiego.

Ale nie tylko na osiedlach LSM znajdowały się prace artystów i nie wszystkie dzieła dotrwały do dzisiaj. Śladu nie ma choćby po niektórych płaskorzeźbach, czy też muralach albo malowidłach na wiatrołapach klatek schodowych. Można je oglądać jedynie na starych fotografiach. Ulotna była też głośna praca Jarosława Koziary, który w 1989 r. jeszcze przed częściowo wolnymi wyborami namalował na płocie KUL „Guernicę po Polsku”, czyli publicystyczną wersję słynnego obrazu Picassa.

I te starsze, i nowsze zdjęcia prezentowane będą na schodach i korytarzach Ratusza na wystawie „Sztuka w przestrzeni Lublina po 1945 r.”. Wśród prezentowanych prac zobaczymy m.in. zdjęcia Edwarda Hartwiga dokumentujące odtwarzanie staromiejskich płaskorzeźb, albo to co uwiecznił Stanisław Ciechan obserwujący Lubelskie Spotkania Plastyczne, czy też całkiem współczesne zdjęcia.

Zdjęcia pozostaną tu do 30 listopada włącznie.

Wystawa przygotowana jest przez Urząd Miasta Lublin, Ośrodek Brama Grodzka Teatr NN, Europejską Fundację Kultury Miejskiej, Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych „Rozdroża” w ramach konkursu Galeria Urząd 2015, organizowanego przez Narodowe Centrum Kultury i Fundacja Bęc Zmiana.