Na przedmieściach Szczebrzeszyna nie ma chodników. Uczniowie uciekają przed autami

– Boimy się o bezpieczeństwo tych dzieci – denerwuje się 65-letni Ryszard Łosiewicz ze Szczebrzeszyna. – Gdy jadą auta, muszą one uciekać do przydrożnego rowu. Nasze interwencje nie przyniosły rezultatów. A wystarczy odrobina dobrej woli.

Szczebrzeska Szperówka to specyficzne miejsce. Wprawdzie jest ona oddalona od centrum o ok. 5 km, ale znajduje się w granicach administracyjnych miasta. Łączy ją z centrum tylko… droga krajowa.

O chodnikach miejscowi nawet już nie marzą. Jednak mieszkające w Szperówce dzieci uczą się w szczebrzeskich szkołach.

Wnuczek pana Ryszarda uczęszcza do 3 klasy, a wnuczka do 6 klasy SP w Szczebrzeszynie. I to jest kłopot.

– Szkoła ma umowę z PKS na dowóz dzieci – tłumaczy pan Ryszard. – Autobus zawozi i przywozi uczniów ze szkoły. To przeważnie maluchy z nauczania początkowego. Prosiliśmy kierowców, żeby zabierali je spod domów. Wtedy nie musiałyby chodzić po tej ruchliwej drodze.

Kierowcy samowolnie nie mogą takiej decyzji podjąć. Dlatego delegacja rodziców i dziadków ze Szperówki wybrała się do dyrektora SP w Szczebrzeszynie. Jakie były tego efekty?

– Dyrektorka powiedziała nam, że tylko PKS może o tym zdecydować – mówi pan Ryszard. – Nie wiemy już, co robić.

– Z naszego domu wychodzi się od razu na tę drogę – dodaje Stanisław Gołąb ze Szperówki. – Po obu stronach ma ona barierki, a po środku dwie linie ciągłe. I brak pobocza! Dwoje moich wnuków też musi po tej ulicy chodzi!

Czy miejscowi mogą liczyć na zrozumienie PKS w Zamościu?

– Znam dobrze tę sprawę – zapewnia prezes Wiesław Fik. – Rozmawiałem z kierowcami, żeby w miarę możliwości stawali przy domach… Ale to jest właściwie niemożliwe. Tam jest zakręt, linia ciągła i stawać nie wolno. To może stwarzać zagrożenie w ruchu. Jedynym rozwiązaniem jest budowa chodnika.

Ale na to się nie zanosi.

– Nie mamy takich planów – ucina dyskusję Jerzy Banaszkiewicz, wiceburmistrz Szczebrzeszyna. – Są przecież inne, bardziej ruchliwe ulice w miecie. Wszystkiego na raz nie zrobimy.