Dom Żołnierza zostaje u żołnierzy

Szef lubelskiego garnizonu przywiózł taką informację z odprawy w Sztabie Generalnym. Wczoraj poinformował o tym majora rezerwy Jerzego Bąka, kierownika klubu garnizonowego w Domu Żołnierza. – Mnie to uspokoiło – mówi mjr Bąk.

Także wczoraj w sprawie Domu Żołnierza wypowiedział się resort obrony. – Jak poinformował nas Sztab Generalny w tej chwili nie ma żadnych decyzji co do wyzbycia się ze swoich zasobów budynku Domu Żołnierza przy ul. Żwirki i Wigury 6 w Lublinie – czytamy w specjalnym komunikacie Departamentu Prasowo-Informacyjnego MON.

A wszystko w związku z informacjami o planach sprzedaży Domu Żołnierza. W środowisku lubelskich wojskowych mówiło się, że cały budynek miałby zostać sprzedany temu, kto da więcej (np. bankowi). – Rzeczywiście mówiło się o tym – przyznaje mjr Jerzy Bąk. – Dom Żołnierza byłby łakomym kąskiem. W centrum Lublina (w pobliżu skrzyżowania Al. Racławickich i ul. Lipowej – przyp. red.) i to taki budynek.

Gmach został wzniesiony jeszcze przed II wojną światową z pieniędzy wojska i składek mieszkańców Lubelszczyzny. – Oprócz Lublina składały się wszystkie okoliczne gminy: wojskowi i cywile. W księdze pamiątkowej jest nawet informacja o składkach z Krasnobrodu – mówi mjr Bąk. – Za tym gmachem stoi historia.

Po II wojnie światowej mieściła się w nim m.in. operetka, kino "Grunwald” i sklep dla wojskowych. Teraz jest tam m.in. prokuratura garnizonowa, klub wojskowy i biblioteka. W Domu Żołnierza spotykają się żołnierze w stanie spoczynku i kombatanci.

To właśnie lubelscy obecni i byli wojskowi zapowiadają, że nie pozwolą sprzedać budynku. – Jak wojsko może oddać komuś Dom Żołnierza, który nosi imię Józefa Piłsudskiego? Dla nas to nie do pomyślenia! – oburza się wysoki rangą oficer lubelskiej III Brygady. – Jak znowu pojawią się plotki o sprzedaży, będziemy interweniować gdzie tylko się da.