Koń poszarpał dziecku policzek

Przy łóżeczku dwuletniej Wiktorii czuwa babcia. - Wnusia latała po podwórku - Helena Kruczek spod Kocka opowiada, jak to było. - Podbiegła do kobyły zobaczyć jej źrebię. A ta capnęła ją za buzię. Chyba zwierzę bało się o swoje małe.
Profesor Jerzy Osemlak, kierownik Kliniki Chirurgii i Traumatologii Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Lublinie mówi, że rana była głęboka. - O długości około 5 centymetrów - dodaje. - Zszyliśmy ją. Na razie goi się bez komplikacji. Ale trzeba się liczyć z pozostaniem blizny i koniecznością zabiegów plastycznych.
Po szpitalnym korytarzu z opatrunkiem na policzku chodzi 3,5-letnia Maja z Majdanu Brzezickiego. Lada dzień ma być wypisana do domu. - To był pies teściów - opowiada Marta Majewska-Jędrejek, jej mama. - Podeszła do budy, w której siedział. Pociągnęła za łańcuch. Wychylił łeb i ugryzł dziecko w policzek.
Lekarze ze szpitala dziecięcego mają dużo pracy. Tylko w jeden dzień długiego majowego weekendu na izbę przyjęć trafiło, aż dziewięcioro dzieci pogryzionych przez zwierzęta. - Głównie ze wsi - mówi prof. Osemlak. - Rany twarzy, rąk, nóg nie były aż tak poważne, by wymagały pozostania w szpitalu. Po założeniu opatrunków dzieci wróciły do domów. Zjawisko jest bardzo niepokojące, bo przybrało dużą skalę. Apelujemy do rodziców o pilnowanie dzieci, szczególnie wiosną, gdy zwierzęta są bardziej pobudzone i agresywne.

Zdaniem prof. Haliny Pyłki-Kowalskiej, prezesa Stowarzyszenia Opieki nad Zwierzętami lubelskiego "Animals” agresja zwierząt spowodowana buzowaniem hormonów to jedno. - Bo ważniejsze jest, jak je traktujemy na co dzień. To wina ludzi, że zwierzęta atakują - mówi stanowczo. - Szczególnie na wsi, gdy psy są uwiązane, trzymane w budach i nie mają kontaktu z człowiekiem. Są zdziczałe, więc gryzą. Pies dobrze traktowany jest przyjacielem człowieka.